Page 58 - marasal fevzi cakmak ilkokulu

YOLCULUK AVUSTURYA ( WELS) ŞEHRİ

Ailemle ben Avusturya’ya gitmek için bavullarımızı hazırlamıştık. Sabah
saatlerinde evden çıkıp, Atatürk havalimanına gittik ve ben çok heyecanlıydım. İlk kez
yurt dışına gidecek aynı zamanda amcamın yaşadığı ülkeyi görecektim ve bu ilk
uçağa binişimdi çok heyecanlanmıştım. Uçağa binmeden önce, pasaportlar çıkartıldı
daha sonra da uçağa bindik kalbim küt küt atıyordu uçak kalkınca annem elimi tuttu
ve o zaman heyecanım ve stresim biraz daha azalmıştı. Daha sonra uçak uçmaya
başladı ortalama bir buçuk saat sonra inmeye başladık artık Avusturya havalimanına
ve ülkeye girmiştik Amcam havalimanında bizi bekliyordu amcamı görür görmez
kucağına atladım çünkü amcamı yılda bir kez görebiliyordum ve oda bana yetmiyordu
amcam bizi havalimanından aldıktan sonra yaşadığı Avusturyada ki Wels şehrine
gittik Orada kuzenlerim ve Gülseren yengemle yaşadığı eve götürdü yol yorgunu
olduğumuz için biraz sohbet edip ve birazda amcam ile oynayıp yattım.

2.Gün geldi ve ben sabah hem merak hem endişeli bir şekilde sabahın erken saati
uyandım

Güzel bir gün beni bekliyordu biliyordum! Hemen kalktım annem benden daha
önce kalkmıştı kahvaltı yapacaktık ben o ülkenin yemeğini yemek istemiyordum ve
kendi ülkemin yemeklerinden isteyecektim ki onlar zaten Türk oldukları için bizim
yemeklerin aynısından yiyorlardı o yüzden hiç sorun yaşamadım ve korkularım yerini
güzel bir tebessüme bıraktı. Artık gezme ve etrafı tanıma zamanı dedi amcam ve hep
beraber şehri gezmeye çıktık ben hayvanat bahçesine gitmek istiyordum tabi amcam
beni kırmadı. Hayvanat bahçesine gidince orada bir domuz gördük annem domuzu
görünce kendini kötü hissedip suratında kötü bir ifade oluştu ,Annem domuzdan
nefret eder o yüzden domuza çok bakamadım .Bir sürü hayvan görmüştüm en
korkuncu Timsah ve Aslandı, üstüme birde Aslan kükreyince tüylerim diken, diken
olmuştu.En sevdiğim hayan ise Jaguar olmuştu ama hepsi ayrı ayrı çok güzellerdi
.Biz eve dönerken artık hava kararmıştı ve yol bomboştu baktığımızda yolda bir
geyik vardı ve bir araç ona vurup kaçmıştı yol kenarında öylece yatıyordu evet
maalesef ölmüştü ben onu öyle görünce çok ağladım ,üzüldüm ailemde ben
ağladığım için ve geyiğin öldüğüne çok üzüldükleri için dışarda bir şeyler yiyip eve
gitmeyi düşünürken hiçbir yere uğramadan evimizin yolunu tuttuk .Arabayı park edip
evimize doğru sessiz sesiz yürümeye başladık ki tam o anda babamın telefonu çaldı
hafif yağan yağmur birden hızlanmaya başladı , babam da kısa bir telefon
konuşmasından sonra telefonu kapadı ve amcamların evine geldik

33