Page 52 - marasal fevzi cakmak ilkokulu

Hayvanlara özellikle de kedilere olan sevgim bir başkaydı. Günlerden bir gün
komşusunun kedisini sevmeye gittiler. Annesi çok korkuyordu. Ama sevmekten de
kendisini alamıyordu.
Evin en küçüğü kedi almak istiyordu. Çünkü çok seviyordu. Bu kızın bir de
ağabeyi vardı. Ağabeyi ise köpek istiyordu. Küçük kız köpekleri sevse de biraz
korkuyordu. Annesi ve babası köpeği sevseler de evde bakımı zor olacağı için
istemiyordu. Kedi bakımının biraz daha kolay olacağını düşündüler. Ve dört koldan
bir arayışa geçtiler. Epey uzun sürdü, bu arayış. Küçük kızın youtube kanalı vardı.
Oradan bile takipçilerine kedi istediğini anlatıyordu. Sonunda bir kedi buldu. Hem de
annesi kedilerden bu kadar korkarken. :) Ve heyecanla kedi malzemelerini almaya
başladılar. Ama kedi ortada yoktu. Yirmi gün sonra elimize ulaşabilecekti. Çünkü
daha küçüktü ve anne sütü ile beslenmesi gerekiyordu. Evde bir mutluluk, değişik bir
heyecan vardı. Günler geçti, zaman ağır ilerlese de. Sonun da geldi kedicik, ufacıktı
geldiğinde. Onunla çok eğleniyor, mutlu oluyorduk. Fakat “Sera” kedimizin adı, biraz
hastaydı. Ve bu bizi çok üzüyordu. Çünkü çok masum ve küçücüktü. Sera’nın diş
etinde hassasiyet ve kırmızılık vardı. Bu da lenflerinin şişliğine kadar gidiyordu. Bu
yüzden biraz yavaş kilo alıyor, yavaş büyüyordu. Mamalarını zor yiyordu, yaş mama
ile besledik bir dönem. Bayılıyordu yaş mamaya. Biz bu kadar hassas davranıp,
özenle bakarken. Sera’nın sadece azıcık boyu uzadı. Neyse ki bu bile bizi mutlu
ediyordu. Biz bu arada sömestre tatiline girdik. Bu tatil hep on beş gün olurken, bu
sene yirmi bir gün oldu. Pandemiden dolayı tabi. Çünkü dünyaca böyle bir hastalıkla
uğraşıyoruz. Neyse bu konular biraz sıkıcı. Üç haftanın sadece bir haftasında
ailecek, İzmir’e anneannemlere gittik. Tabi Sera’yı da alıp. Yazları İzmir daha güzel
oluyor, ama kışın da tadı ayrı. Anneannemler kedi aldığımızı bilmiyorlardı. Bir buçuk
aydır Sera bizimleydi, ama biz bunu bir şekilde sakladık onlardan. Dayım kedilerden
çok korkuyordu. Çünkü küçükken bir şey yaşamış kedilerle ilgili ve bu fobi haline
gelmiş. Ah dayım sana nasıl alıştırabilirim Sera’yı diye zaman zaman
düşünüyordum. Yine de bizim için güzel bir tatildi. Sera ile ilk tatilimizdi.

Hayatımın en güzel, en heyecanlı zamanlarını yaşıyorum, canım kedim Sera
ile. Bu arada sokakta ki canları da unutmayalım. Bir şekilde mama ve sularını
veriyorum. Onlar da çok önemliler. Benim için çok güzel bir deneyim oldu. Kim bilir
daha ne güzellikler göreceğiz birlikte. Bu arada Sera iyileşti. :)

Öykü ATEŞ 4-A

27