Page 50 - marasal fevzi cakmak ilkokulu

PEMBE BİSİKLETİM

Soğuk bir kış günü kar yağarken evde film izliyorduk. Filmde küçük
bir kız bisikletiyle parka gidiyordu. Bende o an bisikletimin olmadığını fark
ettim ve artık bisiklete binmek istediğime karar verdim. Babama ‘’bana da
bisiklet alabilir miyiz’’ dedim. Babamda bana; ‘’Bisiklet parasını beraber
biriktirebiliriz. Böylece sende bisikletini almaya katkı sağlamış olursun’’
dedi. Ben bisiklet almak için para biriktirecektim, bu yüzden çok
heyecanlıydım. Babam bana her çarşamba günü okula götürmem için 5
TL veriyordu. Okulda öğretmenimiz en fazla 3 TL harcamamıza izin
veriyordu. Böylece her hafta 2-3 TL kumbarama atmaya başladım.

Haziran ayı gelmişti ve okullar tatil olmuştu. Benimde kumbaram
çok ağırlaşmış ve çok dolmuştu. Kumbaramı açmak için
sabırsızlanıyordum. Hafta sonu babamla birlikte kumbaramı açıp paramı
saydık ve babam, annem, ben arabaya atlayıp bisiklet almaya gittik.
Gittiğimiz yerde o kadar çok bisiklet vardı ki bisikletleri görünce kalbim pır
pır etti. Hangi bisikleti alacağıma karar veremiyordum. En sonunda
pembe bisikleti gördüm ve içimden benim bisikletim bu olmalı dedim.
Çünkü bisikletin rengi çok güzeldi, direksiyonunun iki yanında püsküller
vardı ve tekerleklerinde de süsler takılmıştı. Anneme ve babama da
pembe bisikleti gösterdim onlarda çok beğendi. Böylece pembe bisikleti
alıp, eve geri döndük. Hemen annemle birlikte parka gidip pembe

bisikletimi sürmeye başladım. Öğretmenimizle beraber derste işlediğimiz
damlaya damlaya göl olur atasözünü pembe bisikletimi almak için para
biriktirerek gerçekleştirmiş oldum.
Eylül’de yazlıktan dönüp, okullar başlayınca da bu hikayemi
arkadaşlarımla paylaştım, hepsi beni tebrik etti ve ben çok mutlu oldum.

Belinay Özge SÜT 3/D

25