Page 35 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu
P. 35
ANNE KEDİ
Yaşım henüz 9 benim. Belki de hayatımın en güzel kışını geçiriyordum. Ama
ben soğuk havanın ve yağan güzel karın tadını çıkarırken sokak hayvanlarının çektiği
zorlukları unutmamam gerektiğini de biliyordum.
Mahallemizde beslediğimiz tatlı mı tatlı bir kediciğimiz vardı bizim. Adı
“Kırpık.”. Bebekliğinden beri onunla oynar birlikte vakit geçirirdik. Tüm
arkadaşlarımla onu oynatmayı çok severdik ama kış geldiği için onunla pek fazla
oynayamıyorduk, yalnız mamasını veriyor, suyunu da tabiî ki hiç eksik etmiyorduk.
Bir gün Kırpık’ın etrafta pek görünmediğini fark ettim. Kısa bir araştırma
yaptım ancak yine de bulamadım. Çok merak etmiştim tüm mahalleliye soruyordum
ama yine de Kırpık’a ulaşamıyordum.
Sonra yine bir gün ön bahçemizin hemen yanında bulunan bodrum
girişimizden ince ince miyavlama seslerinin geldiğini duydum. Hemen oraya gittim
ve gördüğüm manzaraya inanamadım, büyülenmiş gibiydim. Günlerdir aradığımız
ve kaybolduğunu düşündüğümüz Kırpık aslında dört tane dünya güzeli yavru
doğurmuştu. Onlarla ilgilenmek ve onları beslemek için de pek fazla ortalıkta
görünmüyordu.
Tekrar Kırpık’ımıza kavuştuk. Onun dört tane yavrusu da
bize verdiği hediyeydi. Şimdi onları beslemesine yardımcı oluyor
ve hep birlikte oyunlar oynuyoruz.
ATEŞ GÜVEN YILMAZ
3 /C
27
