Page 39 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu

FISILDAYAN AĞAÇ

Bir zamanlar ormanın birinde kalın gövdeli, yosunlu ağaçlar yaşarmış.

Ormanın ortasında berrak akan bir nehir varmış. Nehrin üstünde yaşayan çeşit çeşit

kuşlar, böcekler, kurbağalar ve ördekler varmış.

Bu ormanda diğer ağaçlardan farklı bir ağaç yaşarmış. Bu ağaç, çok çelimsiz,
dalları gökyüzünü göremeyen bir ağaçmış. Güneş’i göremediği için de çok büyüyüp

gelişemiyormuş.
Ali ve sınıf arkadaşları o ormana geziye gitmişler. Ali bir ara arkadaşlarından

ayrılıp ormanda kaybolmuş. Ali arkadaşlarını ararken ağacın yanına gelmiş. Ağacın

yanından geçerken ağaç:

- Bakar mısın? Bana su verir misin? Diye fısıldamış. Çocuk önce sağa sola

bakmış. Sesin ağaçtan geldiğini anlamış ama inanamamış. Korkuyla :

- Tamam demiş. Ağaç:

- Korkma, benden sana zarar gelmez. demiş. Ali ağaca su vermiş ama ağaç Güneş

göremiyor olduğuna da üzülmüş.

Ali bu sorun için de çözüm bulmuş. Bütün ağaçların dallarını budayıp, ağacın

güneşi görmesini sağlamış.

Tam o sırada bir fırtına çıkmış. Ağaç Ali’yi gövdesinde saklamış. Ali çok

korkmuş. Ağaç ona korkmaması için bir şarkı fısıldamış. Fırtına dindiğinde, Ali

ağacın gövdesinden çıkmış. Bu arada Ali’yi arayan arkadaşları ağacın olduğu yere

gelmişler. Ali ağacın konuştuğunu onlara söylememiş. Bu ikisi arasında bir sır olarak

kalmış.
Ali, ağacın adını “Fısıldayan Ağaç” koymuş. Çok iyi arkadaş olmuşlar. Ali her

gün ağaca su vermiş. Ağaç ta ona her gün dallarından yemişler vermiş.

CENGİZHAN DEMİRCAN 3C

31