Page 40 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu

ADAYA YOLCULUK

Ben Derin. 12 yaşındayım. İki kız kardeşiz. Her yaz tatile gideriz. Tatil

planlarını çok önceden yaparız. Annem ve babam biz kardeşlerin fikirlerine çok önem

verir. Tatil fikirlerimizi sorar. Bu yaz tatili için plan yapmaya başladık. Herkes

fikrini söylemeye başladı. Ben en çok Afrika’da “Zanzibar Adası” na gitmek
istiyordum. Ablam da benimle aynı fikirdeydi.

Babamı Afrika’ya gitmek için ikna ettik. Ben ve ablam çok heyecanlıydık.

Biletlerimiz alındıktan sonra bavullarımızı hazırlamaya başladık. Bu hazırlık bile

çok heyecan vericiydi. Ne alacağız, ne giyeceğiz...

Afrika’ya gitmek için havaalanına geldik. Yurt dışı yolculukların yapıldığı

alandan anonslar yapıldığında uçağımıza bindik. Yedi buçuk saatlik yorucu, bir o

kadar da heyecanlı bir yolculuk yaptıktan sonra feribotla Zanzibar Adası’na geçtik.

Afrika’nın incisi Zanzibar beyaz kumları, turkuaz denizi, sıcakkanlı insanları,

birbirinden lezzetli deniz mahsulleri ve tropik meyveleri muhteşemdi. Birçok duygu

karmaşasını yaşadığım bu tatilde üzüntü, mutluluk ve şaşkınlık hepsi bir aradaydı.

Eğer bir gün Zanzibar’a gelmek isterseniz, çocuklar için de bir bavul

hazırlayabilirsiniz. Çünkü buradaki halk çok fakirdi. Zanzibar halkının evinde

elektrik, su ve teknolojik alet yok. Yiyecek yemekleri dahi yok denilecek kadar az!

Geçimlerini sabahları çekilen deniz ürünleri ve bahçelerinde yetiştirdikleri meyvelerin

dışında pek fazla bir şeyden sağlayamayan, aklınızın alamayacağı kadar yoksul bu

halk öyle mutlu, öyle sevecen ve yardımsever ki…

Ben bu tatilde yaşantımı, bana sunulan hayattan şikâyet etmemeyi ve çok az

şeylerle mutlu olmayı öğrendim.

DERİN RANA TEKİN
3/C

32