Page 30 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu

KÖY OKULU

Asya İzmir’de anne, baba ve kardeşleriyle yaşayan bir kızdır. Asya’nın artık

okul çağı gelmişti. Annesi temizlikçilik yaparak babası ise lokantada garsonluk

yaparak geçimlerini sağlamaya çalışıyorlardı. Durumları iyi değildi, kendilerine

ancak bakabiliyorlardı. Asya ‘nın okumasını istiyorlardı fakat ellerinden pek bir şey

gelmiyordu. Bu yüzden Asya’yı kendileri ve kardeşlerinden uzakta belediyenin

hizmetinde olan yatılı bir okula yollamaya karar verdiler. Ertesi gün Asya’nın babası

Mustafa ağlayarak kızını yatılı okula teslim etti.

Asya orada hemen arkadaş edinmişti. Sessizce bir köşede oturan kızın yanına

giderek:

“ Sen neden tek oturuyorsun? “dedi. Kız yüzünü öbür tarafa çevirerek Asya ‘ya

cevap vermedi. Sınıfta hiç kimse o kızla konuşmuyordu ve dalga geçiyorlardı. Fakat

Asya ısrarla onunla arkadaş olmak istedi. Onu diğer arkadaşlarından koruyordu. Kız,

Asya’nın yanına gelip ona sarıldı. “Benim adım Selin.” dedi. Asya, Selin onunla

konuşunca çok sevindi. O günden sonra ikisi çok iyi arkadaş oldular. Beraber ders

çalıştılar, beraber oynadılar.

Aradan yıllar geçti, iki arkadaş büyüdü. Selin tiyatrocu, Asya ise öğretmen

olmuştu. Aynı okulda beraber yola devam etmek istiyorlardı fakat Asya’nın Şırnak’ın

Kozluca köyündeki Yeşilce İlkokuluna tayini çıkmıştı. Asya, öğretmenliğe başlamak

için Kozluca Köyü’ne gitti. Onu orada muhtar Ali İhsan Bey karşıladı. Ali İhsan Bey,

karşısında genç, güzel ve giyimine özen gösteren birini görünce şaşırmıştı çünkü

şimdiye kadar köye güzel, genç bir öğretmen gelmemişti. Asya‘ya elini uzatarak

ismini sordu. Asya:

22