Page 23 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu
P. 23

SELİM’İN YAĞMUR


                  ORMANLARI







                     İlk önce annemden ormana gitmek için izin aldım. Tek gideceğim için tabii ki de

                 “Hayır”  dedi.  Çünkü  benim  kaybolmamdan  ve  başıma  bir  şey  gelmesinden

                 korkuyordu ama biraz ısrar edince beni kırmamak için “Tamam” dedi. “Yanına neler

                 alacaksın?”  sorusunu  sordu.  Bende  yanıt  olarak:  “Pusula,  kanca  tabanca,  yeteri

                 kadar su ve yemek, paraşüt, çanta, sepet; yaşadıklarımı not etmek için defter, kalem

                 ve silgi alacağım.“ Annem: “Tamam oğlum gidebilirsin.” dedi. Sonra “Ne zaman geri

                 geleceksin?”  dedi.  Bende:  “Toplamda  10  gün  sonra  geleceğim.”  dedim.  Annem

                 “Tamam”  dedi.  Daha  sonra  nasıl  gideceğimi  sordu.  Bende  uçak  ile  gideceğimi

                 söyledim. Arkası gelmeyen sorulardan sonra annem ikna olmuştu. En sonunda da,

                 nereye gideceğimi sordu. Bende yağmur ormanlarına gideceğimi söyledim. Annem:

                 “Tamam ama kendine çok dikkat etmelisin.” dedi. Ben: “Tamam anneciğim kendime

                 çok dikkat edeceğim.” dedim. Sonra annem ve babam beni havaalanına götürdü ve

                 beni uçağa bindirdiler. Annem ve babam beni öpüp uğurladılar uçağa binince anneme


                 ve babama el sallamayı ihmal etmedim. Nihayet 7 saatlik yolculuk başladı. Çok
                 heyecanlıydım. Önce hostes abla bana yiyecek ikram etti. Hostes ablaya teşekkür


                 ettim ve yemeğimi yemeye başladım. En sonunda yemeğim bitti. Çok geç olduğundan
                 uyuya  kaldım.  Sonunda  7  saatlik  yolculuk  bitti.  En  sonunda  uçaktan  indim  ve


                 yağmur ormanlarına ayakbastım.

                          Çok  mutluydum.  Youtube’dan  izlediğime  göre  burası  vahşi  hayvanların

                 yaşadığı yerlerden bir yermiş ama Youtube’da Survivor yani hayatta kalma videoları

                 izlediğim için rahattım. İlk önce ormanda yürüdüm, dolaştım. Sarmaşık arıyordum.

                 Önüme gelen ağaçlara baktım. Biraz uzun sürse de sarmaşık bulmayı başardım. Saat


                 20.10’da hava yavaş yavaş karardı. Görüş alanım kısıtlıydı. Bulduğum sarmaşıkları
                 birleştirip  altıma  minik  bir  ev  yaptım.  Toprak  güzel  bir  yatak  olmasa  bile  bu


                 yorgunlukta çok konforlu gelmişti. Yatar yatmaz uyumuşum.  Sabah oldu, gün doğdu




                                                                                                      15
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28