Page 38 - harbiye ilkokulu

18 Eylül 2011 tarihinde Suriye’nin Halep şehrinde
doğdum. Harbiye İlkokulu 4B Sınıfı öğrencisiyim. Babam

müzisyen, annem ev kadını. İki kardeşiz.

RAYAN HALLAK

YENİ UMUTLAR

Benim adım Rayan, ismimden da anlaşılacağı gibi ben Suriyeliyim. Şu an dokuz

yaşındayım. Suriye’de savaş olduğu için ailem oradan kaçarak Türkiye’ye gelmişler.
Benden iki yaş küçük bir kardeşim var.

Altı yaşında okula başlayana kadar Türkçe bilmiyordum, okuma yazma öğrenirken

Türkçe de öğrenmeye çalışıyordum. O günleri hatırlıyorum da, çok zorlandığımı
biliyorum.
O yıl birlikte okula başladığım arkadaşlarım bir üst sınıfa geçerken, ben

geçememiştim. Bu durum beni üzmüştü, ama ikinci yıl hem Türkçe konuşmayı, hem de
okuma yazmayı öğrenmiştim.
Okula başladığımda Sağmalcılar isimli semtte oturuyorduk, daha sonra babam
bize Kurtuluş’ta bir ev kiraladı ve oraya taşındık. Buraya gelmemizle birlikte okulum da
değişti. Şimdi buradayım, sınıfımı, arkadaşlarımı, öğretmenimi çok seviyorum.

Kardeşim birinci sınıfa gidiyor, okuldan eve geldikten sonra annemle onun
derslerine yardım ediyoruz, o daha sonra televizyon izleyip uyuyor. O uyuduktan
sonra annemle sohbet ediyoruz. Ona neden buraya geldiğimizi soruyor, bana Suriye’yi
anlatmasını istiyorum. Annem, oradaki savaşı anlatırken gözleri doluyor.
Ben bir yaşındayken, yaşadığımız Halep şehrinde bomba patlamıştı. O sırada

ben banyoda imişim, korkarak annemin yanına koşmuşum. Küçük kardeşim Mustafa
beşiğinde yatarken duvarda asılı olan ayna, bombanın etkisiyle kardeşimin üzerine
düşmüş, eli ve yüzü yaralanmış. Bu olaydan sonra evi terk ederek, bir servise atlayıp

İstanbul’a geldik. Yolculuk çok zor geçmiş, annemin kucağında kardeşimle birlikte çok
ağlayarak gelmişiz buraya.
Babam Suriye’de çalışmıyordu, ama İstanbul’da halı yıkıyordu. İstanbul’da evimiz
yoktu. O yüzden babamın dükkânında yatıyorduk. Sonra ev bulduk komşularımız oldu.

38 39