Page 48 - feriköy necdet kotil ilkokulu
P. 48
DOSTLUK
Herkesin bir dostu vardır. Benim ki de Ayşegül. Ben de
Açelya. Bir gün ailelerimizle pikniğe ormana gitmiştik. Ben Ayşegül
ile takılıyordum. Ayşegül ile yürüyüş yapıyorduk, birden kaybolduk.
Yolumuzu bulmaya çalıştık ama bulamadık. Nerede olduğumuzu
bilmiyorduk, bir yerde oturup beklemeye başladık.
Bağırıyorduk hiç kimse duymuyordu. Hava kararmaya başlamıştı, artık
umut kalmamıştı derken yürümeye başladık. Hava da soğumaya başlamıştı.
Birden sesler gelmeye başladı, bunlar domuzlardı, kaçmaya başladık.
Koştuk koştuk sonunda bir yere vardık. Domuzlardan kurtulmuştuk ve bir
adam ve kadın yaklaşmaya başladı; bunlar annem ve babamdı. Arkadaşımın
ailesi başka yerleri arıyorlarmış. Neyse ki bizi bulmuşlardı. Ertesi gün parka
gitmiştik ama annemizin yanından hiç ayrılmamıştık.
M ina ŞEN
4 /G
48