Page 44 - feriköy necdet kotil ilkokulu

BİR GÜNÜM

Güneş doğmuştu. Annemin sesiyle uyandım. Annemin kızarttığı patatesin
kokusu tüm odayı kaplamıştı. Hemen yataktan kalktım. Hemen banyoya gidip
elimi yüzümü yıkadım Küçük kardeşim ve ben annemin sofrayı hazırlamasına
yardım ettik. Birlikte güzel bir kahvaltı yaptık. Sonra dişlerimi fırçaladım.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra küçük kardeşim Zeynep’le oyun oynadım.
Kardeşim Zeynep’le oyun oynamak en sevdiğim şeydir ama buna bir ara
vermeliyim çünkü canlı ders vaktim yaklaştı. Canlı ders de ne diyeceksiniz.
Bu sene salgın nedeniyle okulumuza gidemiyoruz. Bu durum beni fazlasıyla
üzüyor. Arkadaşlarımdan ve öğretmenimden uzak kalmak oldukça üzücü.

Eğitimimiz yüz yüze devam etmese de uzaktan eğitim vasıtasıyla devam
ediyor. Evet okulumuza gidemiyoruz. Arkadaş ve öğretmelerimizi yakından
göremiyoruz. Ama en azından bilgi ve eğitimden uzak kalmamış oluyoruz.
Kardeşime bir öpücük verip çantamı ve tabletimi alarak odama geçtim.
Derslerime biraz hazırlık yaptım. Ders saati gelince zomda da olsa öğretmen
ve arkadaşlarımla buluşup derslerimi yaptım. Son dersimizi de yaptıktan sonra
öğretmen ve arkadaşlarımla vedalaştığımda yine annemin yaptığı yemeklerin
nefis kokusunu aldım.

Odadan çıktığımda akşam olmuştu. Ailecek hep birlikte güzel bir akşam
yemeği yedik. Yemekte annem ve babam derslerimin nasıl gittiğini sordu. İyi
gittiğini söyledim. Ama arkadaşlarımı ve öğretmenimi özlediğimi söyledim.
Okuldayken arkadaşlarımla yaptığım sohbetlerden oynadığımız oyunları
anlattım. Annem, bu durumun düzeleceğini tekrar arkadaşlarımla buluşacağım

günlerin geleceğini, sabretmem gerektiğini söyledi.

Yemeğimizi yedik. Sonra ödevlerimi yaptım. Vakit artık geç olmuştu.
Yatağıma yattım. Bu günlerin geçip tekrar arkadaşlarım ve öğretmenimle
görüşeceğim günlerin hayalini kurarak uykuya daldım.

Yusuf Bilal Bİ RK AN

3/H

44