Page 52 - feriköy necdet kotil ilkokulu

KARDELEN ÇİÇEĞİ

Bir varmış, bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde Melisa
diye bir kız varmış. Bu kız bir gün anneannesi Hayriye Teyze ile memleketleri
Şirince’ye; köylerine gitmişler.

Melisa hayatı boyunca hiç Kardelen çiçeği görmemiş
ve çok görmek istiyormuş. Anneannesi Melisa’ya demiş ki:
_Kızım, Şirince köyünde Kardelen çiçeği yetişiyor ama Kardeleni görmek
için,ilk önce kar yağması gerekiyor. Dokuz senedir bu köye kar yağmıyor. Bu
yüzden kar perisini bulman lazım . Kar perisini Toros Dağları’nda bulabilirsin.
Toros Dağları’na gidince ‘’Kar perisi, kar perisi !’’diye bağır.

_Teşekkürler anneanneciğim,seni çok seviyorum!

_Ben de seni güzel yavrum , akşam olmadan yola çıksan iyi olur.

_Tamam anneanneciğim, ben gidiyorum.

Melisa yola çıkar ve Toros Dağlarına varır. Dağa tırmandığında ‘’Kar perisi
kar perisi’ ‘diye bağırır .Kar perisi bir anda karşısına çıkar:

_Efendim küçük kız benden bir isteğin mi var ?

_Evet kar perisi ben kardelen çiçeğini çok görmek istiyorum ama dokuz
senedir buraya kar yağmıyormuş, bana yardım edebilir misin?

_Tabi yardım ederim, sen evine doğru yola çık. Eve varmadan kar yağacak.
_Tamam kar perisi ,çok teşekkür ederim.

Melisa köye doğru yola çıkar, yolun yarısına gelir ve bir de ne görsün ; havada
lapa lapa kar yağıyor. Melisa sevinçten koşarak eve gelir, anneannesine sarılır
ve o gece heyecandan çok zor uyur. Sabah uyandığında camdan bakınca

her yer kardelen çiçeği açmıştır. Melisa hemen kendini kardelen çiçeklerinin
arasına atar.

“Teşekkür ederim, kar perisi’’ diye bağırır.

Efe Mürsel ALTUN

4 /G

52