Page 110 - mustafa sarigul ilkokulu
P. 110

yaratık çıktı. Tıpkı gördüğüm tepeye benziyordu. Hemen geriye doğru koşarak

                                                                                                                                      çalıların arkasına saklandık. Köz çok korkmuştu.



                                                                                                                                      Gölün ortasından çıkan şey bir devdi ve ağlıyordu. O küçücük geçitten nasıl

                                                                                                                                      geçmişti. Orası nereye açılıyordu? Daha fazla beklemeyerek devin karşısına

                                                                                                                                      çıktım. Dün onu gördüğümü ve onun homurdanışının ne kadar ürkünç

                                                                                                                                      olduğunu ona anlattım. Bana yaklaşarak “Neden benden korkmuyorsun? Ben
                                                                                                                                      kocaman bir devim.” dedi. Ondan korkmadığımı, bir kâşif olduğumu ona

                                                                                                                                      anlattım ve neden ağladığını sordum. Yolunu kaybettiğini ve hiç arkadaşı

                                                                                                                                      olmadığını anlattı. Ona yardımcı olacağımı, çok iyi bir kâşif olduğumu

                                                                                                                                      söyledim.



                                                                                                                                      Köz ile de onu tanıştırdım. Köz başta çekinse de onu çok sevdi. Biraz sohbet

                                                                                                                                      ettikten sonra deve, “O geçitte neler var, neden oraya girdin?” diye sordum.

                                                                                                                                      O geçit devlerin ve insanların ülkesine açılıyormuş. Ama insanlardan çekindiği

                                                                                                                                      için oraya bir türlü tek başına gidemiyormuş. Yolunu kaybettiği zaman o

                                                                                                                                      yüzden burada kalmış. Ona yardım etmek için önce annesinden izin alması
                                                                                                   105                                gerektiğini söyledim. Annem kendisinin de geleceğini, bir büyük yardımı


                                                                                                                                      olmadan başka ülkelere gitmememiz gerektiğini söyledi. Keşif eşyalarımdan

                                                                                                                                      biri çok amaçlı büyütecimi yanıma aldım. O bize nasıl gideceğimizi

                                                                                                                                      gösterecekti. Kayıplar Gölü’ne geldiğimizde büyüteceğimi çıkarttım. Sular

                                                                                                                                      birden çekilmeye başladı.



                                                                                                                                      Dev arkadaşım sayesindeydi. Bütün suyu ağzına toplamıştı. Geçitten geçtikten

                                                                                                                                      sonra suyu geri boşalttı. Çok garipti. Geçidin sonunda bizi dev arkadaşımın

                                                                                                                                      ailesi bekliyordu. Dev arkadaşım birden küçülmeye ve benim boylarıma inmeye

                                                                                                                                      başladı. Çok şaşırmıştım. Bu geçit herkesi eşit yapıyormuş. İnsanlar ve devler
                                                                                                                                      birbirlerinden korkmasın ve birbirlerine ayrımcılık yapmasınlar diye.

                                                                                                                                      Arkadaşımla vedalaşarak bir daha görüşeceğimize dair söz verdik. Size

                                                                                                                                      anlatmaya vakit bulamadığım şeyler konuştuk. Gerçekten çok iyi biriydi. Şu an

                                                                                                                                      gitmem gerek. Belki zamanım olduğu bir gün size başka hikâyelerimi de an-

                                                                                                                                      latırım. Yeni keşifler beni bekler. Hoşça kalın.



                                                                                                                                      Ayşe Rüzgar GÜNDÜZ

                                                                                                                                      4/B Sınıfı
   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115