Page 109 - mustafa sarigul ilkokulu

Gizemli Arkadaşım

Merhaba. Benim adım Almula. Ormanda annemle birlikte yaşıyorum. Bu orman
birçok gizeme sahip. Konuşan yaşlı ağaçlar, sevimli ejderhalar, kanatları olan

devasa tavşanlar… Bunlar benim en yakın arkadaşlarım. Ben günümü yeni

gizemler arayarak geçiriyorum. Sizlere başımdan geçen bir olayı anlatacağım.

Beni dikkatle dinleyin. Bir gün Kayıplar Gölü’nden geçerken daha önce

görmediğim bir tepeyle karşılaştım. Oysaki buraları en iyi ben bilirim. O yüzden
çok şaşırmıştım. İncelemek için tepeye yaklaştım.

Ben yaklaşırken tepe garip bir şekilde homurdanmaya başladı. “Öhhööhhö. Bu

kimdir?” Korkarak oradan uzaklaştım. Tepeler homurdanabilir miydi? Koşarak

kulübemize gittim. Anneme olan biteni anlattım. O da bana “Vay canına
Almula! Demek yeni bir gizem daha buldun.” dedi. Evet gerçekten yeni bir

gizem bulmuştum. “Haklısın anneciğim. Yarın yanıma küçük sevimli ejderha
104 arkadaşım olan Köz'ü de alıp oraya gideceğiz.” dedim. Yemeğimizi yedikten

sonra hemen odama gidip heyecanla yarını beklemeye başladım. Rüyamda

homurdanan tepe bir salyangoza dönüşüyordu. Rüyamdan üstüme atlayan bir
şeyle uyandım. Bu arkadaşım Köz'den başkası değildi.

Heyecanla ona rüyamı ve dün olanları anlattım. Şaşkınlıkla kuyruğunu

sallayarak küçük alevlerini püskürttü. Neyse ki alevleri soğuktu. Evet bu

ormanda yaşayan ejderhaların alevleri soğuk olur. Görüntüsü aleve benzediği
için alev diyoruz. Kahvaltımızı yaptıktan sonra keşif eşyalarımı da alarak

ormanın içine doğru koştuk. Kayıplar Gölü’ne neredeyse yaklaşmıştık. Uzaktan

tepeyi göremiyorduk. Gittiğini düşünerek hızlıca tepeyi bulduğum yere doğru

ilerledik. Gerçekten ortadan kaybolmuştu. Köz bana şaşkınlıkla bakıyor ve

uçarak kendi etrafında dönüyordu. Sanırım o da tepeyi göremediğine
üzülmüştü. Üzgün bir şekilde göle doğru yaklaştık.

Gölü izlerken tuhaf bir şey fark ettim. Gölün ortasında bir geçit vardı. Bu daha

önce yoktu. Tıpkı daha önce tepenin olmadığı gibi. Keşif eşyalarımı çıkartarak

gölün ortasına gidip gidemeyeceğimi düşünüyordum. Ben tam halatıma
uzanırken Köz bir şey fark etti. Kanatlarını çırparak bana bir şey göstermeye

çalışıyordu. Ne olduğunu anlamak için durduğum yerde geriye çekildim. Meğer

kocaman bir ayak izi üstünde duruyormuşuz. “Bu ayak izi de kimindi?” Gölün

ortasında kocaman gürültülü bir fokurtu oluştu. İçinden kocaman ayaklarıyla

bir