Page 48 - harbiye ilkokulu
P. 48

6 Mart 2012 tarihinde İstanbul’da doğdum. Harbiye
                                        İlkokulu 4B Sınıfı’nda  öğrenciyim. Babam işçi annem ev

                                        kadını. Büyüyünce doktor olmak istiyorum.







                                                                                İREM DENİZ




                                                PARKTAKİ ÇOCUK




               Hava çok güzeldi, Zeynep annesine parka gitmek istediğini söyleyince,  annesi,
       “kızım ödevlerin bitti mi?” diye sordu. Zeynep, “hayır anne bitmedi,” dedi. Annesi,  “O

       zaman dersini bitir, ben de ev işlerimi bitireyim, sonra gideriz” dedi. Zeynep, “tamam
       anne” dedi ve ödevlerini yapmaya devam etti.
               Bir süre sonra, Zeynep arkadaşından mesaj geldiğini gördü. Mesajda, arkadaşının
       onların evlerinin yakınındaki parka geleceğini, geldiğinde parkta görüşmek istediğini

       yazmıştı. Zeynep, “Ödevim var, ödevimi bitirdiğimde annemle parka gitmeyi planlamıştık
       bizde” diye cevap yazdı. Arkadaşı Zehra, tamam, dedi.
               Zeynep,  dersini  yapmaya  devam  etti.  Bir  süre  sonra  ödevini  bitirdi.  Zeynep,
       “Anne, dersim bitti artık, parka gidebilir miyiz?” diye seslendi. Annesi, “Kızım, ev işim az

       kaldı, bitireyim gideriz” diye cevap verdi.
                Bir süre sonra annesi ev işlerinin bittiğini söyledi, Zeynep hazırlandı ve parka
       gittiler.  Parkta  oynarken  bir  ağlama  sesi  duydu,  sesin  geldiği  yöne  gitti.  Gördüğü
       çocuk ağlıyordu ve hemen yanına koşup neden ağladığını sordu. Çocuk, “Ben çok pis

       koktuğum için, elbiselerin çok pis göründüğü için kimse benimle oyun oynamıyor” dedi.
       Zeynep, “Üzülme, biz seninle oyun oynarız” dedi.

               O sırada arkadaşı Zehra da parka gelmişti, Zeynep ve Zehra çocuğun elinden

       tutarak annesinin yanına götürdü, durumu anlattı. Annesi ile birlikte çocuğu evlerine
       götürmeye karar verdiler. Eve gittiklerinde annesi, çocuğu banyoya götürerek bir güzel
       yıkadı, yeni kıyafetlerini giydirdiler. O gece Zeynep’le Ömer bütün gece oyun oynadılar,
       Zeynep  yatağına  yattığında  annesi,  Ömer’in  kendileriyle  kalamayacağını,  ailesine

       kavuşabilmesi  için  karakola  haber  vermeleri  gerektiğini  söyledi.  Zeynep,  Ömer’den
       ayrıldığı için üzülmüştü, ama Ömer’in ailesine kavuşacağı için sevinmişti.
               Zeynep,  uyumadan  önce,  iyi  ki  parka  gidelim  diye  ısrar  ettim,  yoksa  Ömer’i
       tanımayacaktım, diye sevindi.








                                                                  48                                                                                                                     49
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53