Page 46 - harbiye ilkokulu

12 Ağustos 2011 tarihinde İstanbul’da doğdum.
Harbiye İlkokulu 4/B Sınıfı’nda öğrenciyim. Babam

İstanbul’da konfeksiyon işinde çalışıyor, annem de en
hanımı. Üç kardeşiz. Büyüyünce polis olmak istiyorum.

TALHA PARLAK

ALİ’NİN BAŞARISI

Ali on yaşında, derslerine önem vermeyen bir çocuktu. Öğretmeninin dediklerini
dikkate almaz ve hep derste azar işitirdi. Ali bu durumunun hoş bir durum olmadığını
biliyordu, ama içinde hiç ders çalışma istediği yoktu. Derslerden çok çabuk sıkılırdı. Bu

duruma annesi ve babası da çok üzülüyordu. Ali'ye ders çalıştırmak istiyorlardı, ama Ali
hep ders çalışmaktan kaçıyordu. Bir gün annesi:
- Ali, hadi gel oğlum bugünkü ödevini yapalım. Yarın öğretmenin sevinsin.
Ali:

- Yaa, anne, ben ders çalışmak istemiyorum. Ödev de yapmak istemiyorum. Ben
sadece oyun oynamak istiyorum, çünkü oyun oynamak çok zevkli, diye söylenmeye
başladı.
Annesi onu ikna etmeye çalıştı, ama bir türlü başaramadı. Ali'nin öğretmeni de bu

durumdan şikâyetçiydi. Öğretmeni bir gün sınıfta, Ali, yanıma gelir misin, diye seslendi.
Ali:
-Tamam, öğretmenim geliyorum.
Öğretmen:

-Aliciğim, sen büyüyünce ne olmak istiyorsun? Diye sordu.
Ali:
- Hmm, doktor olmak istiyorum Öğretmenim.
Öğretmen:

- Ama doktor olmak için çok çalışman gerek. Aksi takdirde bu hayalini
gerçekleştiremezsin. Bunun için derslerine önem vermelisin, ödevlerini yapmalısınız ve
her gün biraz ders çalışmalısın.
Ali yerine geçti. Okul çıkışı herkes evine gitti. Ali yemeğini yiyip biraz televizyon

seyrettikten sonra yattı. Yatarken bugün öğretmeninin söylediklerini düşündü. Ali
gelecekteki doktorluğunu hayal etti ama öğretmeninin söyledikleri yüzünden bu
hayalinin hiç gerçekleşmeyeceğini düşündü. Kendi kendine, "Neden ders çalışmak
istemiyorum. Eğer doktor olmak istiyorsam öğretmenimin dediklerini yapmam lazım.

O zaman yarından itibaren derslerime önem vermeye özen göstermeliyim” diye karar
verdi. Ardından yattı. Sabah olduğunda Ali annesine:

46 47