Page 10 - harbiye ilkokulu
P. 10

Benim  adım  Ecrin,  bugün  okulumun  ilk  günü  ve  çok
                                     endişeliydim. Okuldan biraz da olsa korkuyordum, cünkü okula gidince

                                       annemi bir daha göremeyeceğimi sanıyordum. Annem tedirginliğimi fark
                                        etmiş, ellerimi sıkıcı tutmuştu. O an annemle göz göze geldim ve annem
                                        güven verici bakışı ile şu sözleri söyledi.

                                               -  Bak  güzel  kızım,  bugün  senin  doktorluğa  attığın  ilk  adımın.
                                       Umarım önce çok başarılı bir öğrenci, sonra çok iyi bir insan ve son olarak
                                     da insanlığa faydalı bir doktor olursun…


                                                                              ECRİN SÖNMEZ




                                                       İLK ADIM




               Benim adım Ecrin, bugün okulumun ilk günü ve çok endişeliydim. Okuldan biraz da
       olsa korkuyordum, cünkü okula gidince annemi bir daha göremeyeceğimi sanıyordum.
       Annem tedirginliğimi fark etmiş, ellerimi sıkıcı tutmuştu. O an annemle göz göze geldim
       ve annem güven verici bakışı ile şu sözleri söyledi.

               - Bak güzel kızım, bugün senin doktorluğa attığın ilk adımın. Umarım önce çok
       başarılı bir öğrenci, sonra çok iyi bir insan ve son olarak da insanlığa faydalı bir doktor
       olursun…
               Birbirimize gülümseyerek yolumuza devam ettik. Okula varınca benim gibi bir

       çok öğrenci olduğunu fark ettim yalnız değildim, bu kez de öğretmenimin kim olduğunu
       merak etmeye başladım. O sırada elinde bir kağıtla isimleri okuyan birini gördük annemle
       yaklaştık, benim ismim ikinci sıradaydı. Tüm liste tamamlandığında hep birlik sınıfımın
       bulunduğu kata çıktık.  Veliler ve çocuklar hep birlikte sınıftaydık. Orada öğretmenimin

       erkek olduğunu, isminin Gazi Gülüm olduğunu öğrendim.  Öğretmenimi görür görmez
       çok sevmiştim.
               Öğretmenim  kısa  bir  süre  sonra  benim  ve  diğer  arkadaşlarımın  annelerini
       sınıftan çıkarmıştı. İşte o zaman ağlamaya başladım, annemin yanımdan ayrılmasını

       istemiyordum.  Öğretmenim  beni  teselli  etti,  annem  sınıf  kapsının  önünde  bekledi,
       annem görebildiğim için kendimi kötü hissetmiyordum.
               Öğretmenim,  sınıfa seslenerek, “Sırayla kendinizi tanıtın bakalım, dedi. Bana
       sıra geldiğinde ayağa kalkıp kendimi tanıttım. Dışarıdan beni duyan annem, “sesinle

       gurur duyuyorum” demişti.
               Son  olarak  öğretmenimin  de  tavsiyesi  ile  rehber  öğretmenin  yanına  gittik.
       Rehber öğretmeninin ilgili davranışı beni daha da rahatlatmıştı. Tekrar sınıfa dönerek
       arkadaşlarımla bir saat oyun oynadıktan sonra çıkış vakti geldi. Hissettiklerimi annemle

       paylaşmak  için  koşarak  dışarı  çıktım.  Annemin  boynuna  sarılarak,  okulumu  ve
       öğretmenimi çok sevdiğimi söyledim. Sonra da sabırsızlıkla, “Hafta sonları da okula
       gelebilir miyiz?” diye sordum. Birbirimize bakarak güldük ve evimizin yolunu tuttuk...






                                                                  10                                                                                                                     11
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15