Page 10 - harbiye ilkokulu
P. 10
Benim adım Ecrin, bugün okulumun ilk günü ve çok
endişeliydim. Okuldan biraz da olsa korkuyordum, cünkü okula gidince
annemi bir daha göremeyeceğimi sanıyordum. Annem tedirginliğimi fark
etmiş, ellerimi sıkıcı tutmuştu. O an annemle göz göze geldim ve annem
güven verici bakışı ile şu sözleri söyledi.
- Bak güzel kızım, bugün senin doktorluğa attığın ilk adımın.
Umarım önce çok başarılı bir öğrenci, sonra çok iyi bir insan ve son olarak
da insanlığa faydalı bir doktor olursun…
ECRİN SÖNMEZ
İLK ADIM
Benim adım Ecrin, bugün okulumun ilk günü ve çok endişeliydim. Okuldan biraz da
olsa korkuyordum, cünkü okula gidince annemi bir daha göremeyeceğimi sanıyordum.
Annem tedirginliğimi fark etmiş, ellerimi sıkıcı tutmuştu. O an annemle göz göze geldim
ve annem güven verici bakışı ile şu sözleri söyledi.
- Bak güzel kızım, bugün senin doktorluğa attığın ilk adımın. Umarım önce çok
başarılı bir öğrenci, sonra çok iyi bir insan ve son olarak da insanlığa faydalı bir doktor
olursun…
Birbirimize gülümseyerek yolumuza devam ettik. Okula varınca benim gibi bir
çok öğrenci olduğunu fark ettim yalnız değildim, bu kez de öğretmenimin kim olduğunu
merak etmeye başladım. O sırada elinde bir kağıtla isimleri okuyan birini gördük annemle
yaklaştık, benim ismim ikinci sıradaydı. Tüm liste tamamlandığında hep birlik sınıfımın
bulunduğu kata çıktık. Veliler ve çocuklar hep birlikte sınıftaydık. Orada öğretmenimin
erkek olduğunu, isminin Gazi Gülüm olduğunu öğrendim. Öğretmenimi görür görmez
çok sevmiştim.
Öğretmenim kısa bir süre sonra benim ve diğer arkadaşlarımın annelerini
sınıftan çıkarmıştı. İşte o zaman ağlamaya başladım, annemin yanımdan ayrılmasını
istemiyordum. Öğretmenim beni teselli etti, annem sınıf kapsının önünde bekledi,
annem görebildiğim için kendimi kötü hissetmiyordum.
Öğretmenim, sınıfa seslenerek, “Sırayla kendinizi tanıtın bakalım, dedi. Bana
sıra geldiğinde ayağa kalkıp kendimi tanıttım. Dışarıdan beni duyan annem, “sesinle
gurur duyuyorum” demişti.
Son olarak öğretmenimin de tavsiyesi ile rehber öğretmenin yanına gittik.
Rehber öğretmeninin ilgili davranışı beni daha da rahatlatmıştı. Tekrar sınıfa dönerek
arkadaşlarımla bir saat oyun oynadıktan sonra çıkış vakti geldi. Hissettiklerimi annemle
paylaşmak için koşarak dışarı çıktım. Annemin boynuna sarılarak, okulumu ve
öğretmenimi çok sevdiğimi söyledim. Sonra da sabırsızlıkla, “Hafta sonları da okula
gelebilir miyiz?” diye sordum. Birbirimize bakarak güldük ve evimizin yolunu tuttuk...
10 11