Page 6 - harbiye ilkokulu
P. 6
ÇOCUK, YAZAR!
İnsan okur” sözünün haklılığını sağlamak için
olmalı, insan önce yazar, insanlık büyürken önce
yazdı, sonra ilk ayet olarak “oku” iletildi.
Çocuklarımız, yazma eylemi olmazsa ödev
yapmış saymazlar kendilerini, okumak, onlar için
daha doğal bir eylemdir sanki, ama ah o yazmak!
Yıllar önce Geleceğin Çocuk Yazarları projesini duyduğumda,
çok heyecanlanmıştım, geleceğin yazarları, tıpkı doktorları, mühendisleri gibi
sınıfımdaki sıralarda oturuyordu, evet, sadece onlara omuz vermek gerekiyordu, tüm
öğretmen arkadaşlarım gibi ben de uzak duramazdım bu omuzda.
Çocuk ve hayal, çocuk ve yeni başlangıçlar, çocuk ve oyun adeta birbirinden
ayrılmaz kavramlar, öğrencilerime bu projeyi duyurduğumda çok heyecanlandılar,
hayal kurdular, ellerine kalem aldılar ve yazdılar, resimlediler.
Bunu yaparken, zorlandıklarını sanmıyorum, çünkü yazmak eyleminin de tıpkı
çocukluk gibi sınırları yoktur, istediğin dünyayı, istediğin argümanlarla kurarsın, bu
senin dünyan olur, başkası ne derse desin!
Öyle yaptılar, kimi anılarını yazdı, kimi gitmek istediği tatili yazdı, kimi sokakta
gördüğü bir çocuğun acılarını hissetti ve onu döktü kağıda, kimi uzaya yolculuk yaptı,
kimi doğacak kardeşinin hayalini kurdu, kimi kendisinden uzakta yaşayan yakınlarına
duyduğu özlemi yazdı, kimi yeni bir ülkede çocuk olmanın zorluklarını kaleme aldı.
Hayal kurdular, kalemi ellerine aldılar ve yeni bir dünyanın kapısını araladılar, ne mutlu,
geleceğin yazarlarına, ne mutlu!
Biz öğretmenleri sıralarımızdan geleceğe yürüyen yazarlarımızla gurur duyarız,
gururluyum ben de..
Okuru bol olsun isterim, yazmayı sürdürmelerini dilerim, kalemlerinin ucu hiç
kırılmasın!
Neylan DOĞAN
Sınıf Öğretmeni
6 7
