Page 31 - sait ciftci ilkokulu
P. 31

KEDİMİZ




                               Bir gün okuldan çıkmış eve gidiyordum. Karşıma yavru bir kedi çıktı. Bana
               bakarak miyavlıyordu. Çok tatlıydı. Beslenme çantama baktığımda annemin yaptığı
               simitten  biraz  kaldığını  gördüm.  Hiç  düşünmeden  onun  yiyeceği  şekilde  ufalayarak
               ona  verdim.  Verdiğim  gibi  yedi.  Yediğini  görünce  mutlu  oldum  ve  eve  gittim.  Ama
               kapıya  geldiğimde  küçük  kedinin  ayağımın  altında  dolaştığını  gördüm.  Beni  takip
               etmişti. Onu eve almayı çok istedim ama annemle konuşmadığım için eve alamadım.
               Apartmana  girmeye  çalıştı  ama  izin  vermedim.  Almayı  çok  istiyordum  ama  yine
               çıkartacaklarını bildiğim için girmesine izin veremedim.

                          O  günden  sonra  o  kediyi  hep  sahiplenmek  istedim.  Annemle  konuşmak
               istiyordum  ama  ya  yaşımın  küçük  olduğunu  söyleyecekti  ya  da  kedi  bakmanın  zor
               olduğunu… Israr edip sadece kendimin bu sorumluluğu alacağımı söylesem de yine
               itiraz edecekti. Bu konu her gün, her saat, her dakika, her saniye yani kısacası her
               zaman içimi kemiriyordu.

                          Okullar kapanmış, 15 tatil gelmişti. Bu zamana kadar hep bir şey yok diyerek
               geçirmiştim. Yine öyle bir zaman da bir şey yok dedim. Ama annem benim bir şey
               istediğimi anlamıştı. Israrla sormasını rağmen yine cevabımı değiştirmedim. Annem
               tamam  diyerek  odamdan  çıktı.  Bu  arada  ben  günlük  tutuyorum,  annem  bir  gün
               günlüğümün  anahtarının  yerini  öğrenmiş.  Ben  her  zaman  anneme  babama
               söylemesin diye günlüğümün yeri ile gelişmeleri her zaman söyledim. Anneme artık
               günlüğümün  nerede  olduğu  hakkında  bir  şey  söylemeyince  annem  bir  gün  ben
               arkadaşımdayken günlüğüm ve anahtarını bulmuş. Hemen açıp okumuş ve her şeyi
               öğrenmiş.

                          Bu  olaydan  sonra  annem  her  yeri  gezip  benim  tarif  ettiğim  kediyi  aramış.
               Bütün  şehri  aramış  ama  benim  tarif  ettiğim  kediyi  bulamamış.  Artık  umudunu
               yitirmişken aklına bir fikir gelmiş. Bir kedi barınağı biliyormuş, hemen oraya gitmiş.
               Orada  bir  arkadaşıyla  karşılaşmış  ve  beraber  aramaya  başlamışlar.  Tam
               vazgeçecekken birisi bir kedi getirmiş. Annem arkadaşına teşekkür edip çıkacakken
               arkadaşının çalışma arkadaşı ne olduğunu sormuş. Arkadaşına bir kedi aradıklarını
               ama bulamadıklarını söylemiş. Arkadaşı elindeki kutuda olabileceğini söylemiş. Açıp
               baktıklarında  annemin  arkadaşı  onu  çağırmış,  aradığı  kediye  benzer  bir  kediyi
               arkadaşının  getirdiğini  söylemiş.  Annem  gidip  baktığında  gözlerine  inanamamış
               çünkü  o  kedi  aradığı  kediymiş,  herkese  teşekkür  ederek  kediyi  alıp  eve  gelmiş.
               Aslında  annem  hemen  vermeyi  düşünüyormuş  ama  doğum  günümün  yaklaştığını
               hatırlayınca doğum günümde vermeye karar vermiş.
                          Kedi için gerekli malzemeleri almış ve babama bana sürpriz yapacaklarını ve
               saklamamız  gerektiğini  söyleyince  babamla  onu  çatı  katına  yerleştirmeye  karar
               vermişler. Doğum günüm gelince de hediyelerini en son vermeye karar vermişler ve
               bunu doğum günüme gelecek herkese söylemişler.







                                                           31
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36