Page 13 - sait ciftci ilkokulu
P. 13

Hemen  eve  gidip  bu  başarımı  ve  sevincimi  çok  sevdiğim  ailemle  paylaşmak  için
               sabırsızlanıyordum.  Madalyalar  verildi.  Servislere  binip  eve  gittik.  İlkin  anneme  bu
               müjdeyi verdim. Eve babam gelince babam da çok sevindi. Başarmanın verdiği hazla
               artık  diğer  turnuvaları  dört  gözle  bekliyordum.  Zaman  su  gibi  akıp  geçti  karneler
               alınmış  ve  ikinci  sınıfa  geçilmişti.  İkinci  sınıfın  başlarında  yine  kulüp  seçimleri  için
               dilekçeler dağıtıldığında hiç tereddüt etmeden satranç kulübünü setim. İkinci sınıfta
               daha  iyi  satranç  oynamaya  başlamıştım.  Turnuvada  1.  Olmayı  hedefliyordum.  Her
               satranç  dersinde  yeni  şeyler  öğreniyordum.  Bazen  sıkılıyordum  kendimi  kantinde
               buluyordum.  Öğretmenim  beni  koridorda  görüyordu.  Ahmet  çabuk  satranç  odasına
               arkadaşların  satranç  oynuyor  diyordu.  Öğretmenim  de  bizi  en  iyi  şekilde  satranç
               öğrenmemiz şeklinde bizi eğitiyordu. Öğretmenimiz beni ve arkadaşlarımı birkaç kez
               turnuvaya soktu. Hatta bir keresinde ben çok hastalanmıştım ve benim yerime başka
               bir  arkadaşım  gitmişti.  Bu  durum  beni  oldukça  üzmüştü  ama  daha  önümde
               girebileceğim turnuva olacaktı. En hoşuma giden de öğretmenim ve arkadaşlarımla
               farklı okullara gitmekti. Hem satranç oynar ara zamanlarda da arkadaşlarımla koşar
               eğlenirdik. Herkes birbiriyle oynadığı maçları tekrar ederdi kim kazandı kim kaybetti
               diye sohbet ederdik. Gerçekten güzel ve eğlenceli günlerdi ve bir yaş daha büyüdüm.


                       Şimdi ise artı hiç bir şeyin eskisi kadar güzel olmadığını düşünüyorum. Çünkü
               tüm  dünyada  bir  hastalık  yaşıyorduk.  Okula  gidemiyor  ve  arkadaşlarımı
               göremiyordum.  Artık  arkadaşlarımla  okulda  satranç  oynayamıyorduk.  Turnuvalara
               gidemiyorduk. Bu beni çok üzüyordu. Bazen turnuvalara katılıyordum. Hatta geçen
               gün  online  bir  turnuvaya  katıldım  ama  güzel  bir  başarı  sergileyemedim.  Gerçekten
               artık verimimin düştüğünü far kettim. Çünkü artık eskisi kadar ilgilenmiyordum. Bence
               herkes  kendi  yeteneklerini  keşfetmeli  ve  onların  üzerine  gitmeli.  Şartlar  ne  olursa
               olsun pes etmemeli ve kendine güvenmeli. Şimdi en büyük hayalim okulların açılması
               ve  tekrar  satranç  derslerime  devam  edip  arkadaşlarımla  turnuvalara  gidip  bol  bol
               eğlenmek  istiyorum.  Kendimi  de  en  iyi  şekilde  geliştirip  satranç  konusunda
               gelebileceğim en iyi yerlere gelmek istiyorum. Tabi ki önce pandemi bitsin ve her şey
               normale  dönmelidir.  Unutmayalım  önce  sağlık  sonra  da  yeteneklerimizin  ve
               hedeflediklerimizin  peşinden  koşmalıyız.  Çünkü  bir  gün  kendimizi  hiç  tahmin
               etmediğimiz yerler de görebiliriz. Bu da hem anne ve babamızı hem de bizi yetiştiren
               öğretmenimizi çok gururlandırır.




                                                                                                                Ahmet Erk BAŞEL

                                                                                      4/C

















                                                           13
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18