Page 87 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu

GÖLDE YÜZEN

ÖRDEKLER

Günlerden bir gün çok güzel bir ormanda dört ördek kardeş yaşardı. Bu orman

bir çok hayvana ev sahipliği yapmaktaydı. Hayvanların hepsi bir arada mutluydular.

Ördeklerin isimleri Yaramaz, Şaşkın, Minik Ponçik, içlerinde en küçükleri

Minikti. Ördekler ve diğer hayvanlar her gün ormanın ortasında yer alan etrafı çok

güzel ve ender çiceklerle dolu olan gölde, büyük yapraklardan kayıp zıplar hep beraber

suyun keyfini çıkartırlardı. Ancak en küçük olan ve aynı zaman da en çekingen olan

Minik sadece çimenler de dolaşıp bir türlü göle giremez ve diğer kardeşleri Yaramaz,

Şaşkın ve Ponçik ne kadar çabalasalar da ufak kardeşlerini suya sokma konusun da

zorlanıyorlardı. Bir gün tüm ısrarlarının sonucunda küçük kardeşlerini yaprak

kaydırağına çıkmaya ikna edebilmişlerdi. Minik yine de tereddüt ediyordu. Kardeşleri

10'a kadar saydıktan sonra yüzmesini istemişler ve 1,2,3,4,5,6,7,8,9 derken Ponçik’’

durun!’’demiş, ya yüzdükten sonra çok üşürsem ne olacak ? Bunu duyan kardeşler

kendi aralarında bakışıp şaşırmışlar ve hak vermişler çünkü Minik ufak olduğu için

sudan çıkınca üşüyüp hasta olabilirdi. Bu yüzden hemen ormandan ufak kurumuş ağaç

dalları bulup ateş yakmaya karar verdiler. Bütün kardeşler ağaç aramaya koyudular

ve kısa zamanda toplayıp göle döndüler. En büyük kardeşleri Şaşkın, ateşi yakmayı

başardı ve ormanıda düşünerek küçük bir ateş yaktı. Hemen Minik'in yanına koştular.

Ancak birde ne görsünler! Minik, kardeşlerinin ona karşı olan sevgi ve

çabalarını görünce dayanamamış, çoktan göle girmiş, suyun keyfini çıkarıyordu. Bunu

görence diğer kardeşler hemen kendilerini gölün temiz ve güzel sularına attılar.

Birlikte çok eğlendiler. Hep birlikte sudan çıkıp ateşin başına geçtiler.

79