Page 107 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu
P. 107

Piknik yerine geldiler. Tesadüfen  Ece’nin arkadaşları da oradaydı. Ece ufak

               bir  şeyler atıştırdı.  Sonra Ece ile arkadaşları doğayı tanıma amaçlı  ikişer ikişer

               ayrıldılar. Ece’nin yanında Ayça vardı. Ece bir anda bir kuşu seyre daldı. O sırada

               arkadaşının da dikkati dağılmıştı.  Ayça yürüyerek oradan ayrıldı.  Biraz sonra o kuş

               oradan uçup gitti. Ece onun peşinden koştu. Sonra kuşu kaybetti. Ayça bağırarak

               Ece’yi arıyordu. Ama Ece hiç duymuyordu. Ece çok korkmuştu. Ece, oradan oraya

               koşturup bağırıp çağırıyordu. Ama Ece’yi kimse duymuyordu. Ayça ormandan çıkıp

               Ece’nin ailesine haber verdi. Ece’nin kaybolduğu ormanda yırtıcı hayvanlar yoktu.

               Ece’yi birde ailesi aradı. Ece ailesinin onu çağırdığını duydu.


               Ece:


                      Buradayım anne, Mete, baba. Burdayım, sizi duyuyorum.

                Adem Bey:


                      Kızım bağırmaya devam et.


               Ece:


                      Buradayım, buradayım baba.


               Adem Bey Ece’yi buldu. Hemen arabaya binip evlerine gittiler. Ece çok korkmuştu,
               Yüzü hala bembeyazdı.  Ece, eve gelince odasına kapandı.  Emine Hanım gece kalkıp


               Ece’ye baktı. Sonra tekrar yatağına yatıp uyudu.

                      Ece bugün biraz kendini toparladı. Bugün günlerden Pazardı.  Ece annesine

               kahvaltı konusunda yardım etti.  Hep birlikte yemeklerini yediler. Ece odasına gidip

               kitap okudu. Sonra aşağıya oynamaya gitti. Sonra eve geldi. Oyuncaklarıyla oynadı.

               Sonra Mete’nin ayağı takıldı ve düştü.


                      Mete  çığlıklar  atarak  ağlıyordu.  Adem  Bey  onu  doktora  götürdü.  Doktor,

               Mete’nin ayağının burkulduğunu söylemiş. Doktor, Mete’ye krem vermiş. O kremi her

               gün sürecekmiş.  İki gün geçmiş böylece. Yemekler yendikten sonra Ece aşağıya indi.

               Sonra Emine Hanım eve çağırdı. Ece salona geçip ışığı yaktığında herkes “İYİ Kİ

               DOĞDUN ECE!!!” diye bağırdı.




                                                                                                      99
   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112