Page 111 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu

YETİM KALAN ÇOCUĞUN

HAYAT ÖYKÜSÜ

Yıllar önce, bir köyde dokuz çocuğu olan bir aile yaşıyormuş. Aile geçimini

çiftçilik ile sağlıyormuş Bir gün anneleri, tarlada çalışır iken iş kazası geçirmiş

yaralanmış. Kadını eve getirmişler. Kadının çocukları çok üzülmüş. Kadın, birkaç gün

yaşamış ve sonra vefat etmiş. Kadının sekizinci çocuğu Ali, çok üzülüyormuş. Aradan

biraz zaman geçmiş. Babaları başka bir kadınla evlenmiş. Evlendikten sonra kadın

çocukları istememiş. Babalarıda çocukları bırakmış, yanına almamış. Çocuklar tek

başlarına yaşam mücadelesi veriyorlarmış. Ali, annesinin vefatından sonra, babasıda

yanında olmadığı için şehirde yaşayan abisinin yanına gitmiş. Onlarla birkaç yıl

yaşamış, abisinin de çocukları olduğu için onlara yük olmak istemiyormuş. Bu yüzden

ayrı ev kiralamış. Ve oraya taşınmış. Ali’nin yaşı küçük olmasına rağmen hayattaki

zorlukların üstesinden gelmeye çalışıyormuş. Ne iş olsa yapıyormuş. Gece gündüz

demeden çalışıyormuş. Çünkü bir hedefi varmış: Kendi ayakları üzerinde durabilmek,

kimseye muhtaç olmamakmış. Aradan yıllar geçmiş. Çok çalışmış ve de başarmış.

Artık kendi ayakları üzerinde durabiliyormuş. Yıllar geçmiş, evlenmiş, çocukları

olmuş. Kendisi aile hayatı yaşamadığı için ailesine çok düşkünmüş. Kendisi iyi bir

eğitim alamadığı için, çocuklarının çok iyi bir eğitim alabilmelerini çok istiyormuş.

Bu yüzden elinden geleni yapıyormuş. Çocuklarına da hayatta başlarına ne gelirse

gelsin kendi ayaklarının üzerinde durabilmeyi öğretiyormuş. Artık Ali’ nin hayatı çok

değişmiş. Çok mutlu bir yaşantısı varmış. Sevdikleriyle birlikte onlar için çalışmak

onu hep mutlu etmiş. Hayatta başına ne gelirse gelsin çabalamak gayret etmek ve

başarmak için üstün gayret gösterirmiş. Yani düşünmeyi, gayret edip başarmayı

öğrenmiş.

AYŞE ZÜMRA ÇAVDAR

4/ D

103