Page 101 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu

KUZEY KÖYDE

Bu sefer köye giderken yol çok uzun sürmedi. Hemen eve vardığımda uyudum,

yarın sokağa çıkıp arkadaşlarımla görüşecektim.Beni mutlu ediyordu yılda sadece ya

on yada on beş gün görüşebiliyordum.

Sabah uyandım kahvaltımı aceleyle yaptım ve sokağa çıkmıştım,ama sonra

babamın bisikletimi yapmadığını hatırladım,bagaja bisikleti koymak için bisikletin

bazı parçalarını çıkartıyordu.Hemen eve çıkıp babama

Baba bisikletimi yapar mısın? Dedim.

Babam

Kahvaltıdan sonra yaparım dedi. Kahvaltıdan sonra bisikletimi yapıp sokağa

çıktım. Arkadaşlarım oradaydı, arkadaşlarımın adları Cemal, Görkem, Efe, Berat

bunlardan birkaçıydı. Herkes bisikletiyleydi ve arabamızı gördükleri için köyde

olduğumuzu anlamışlardı. Bisikletlerle yarışa başladık, hepimizin bisikleti vitesli

olduğu için baş başa gidiyorduk Berat kazanmıştı.

Ondan sonra birlikte online oyunlar oynadık. Birbirimizin ortak özellikleri vardı.

Mahallemizin başında dondurmacı vardı, hem de Maraş dondurmacısıydı ! Babam her

gün bize alıyordu. İlk gün hemen geçerdi arkadaşlarıma ben yokken neler oldu diye

sorardım. Hepside bana anlatırdı, çok komik ve heyecanlıydı. Evlerimize 10’ a doğru

gidiyorduk veya bazı akşamlar birbirimize gidiyorduk ilk gün çoğu zaman böyle

geçiyordu. Zaten bir bakmışım yarın eve dönüyoruz. Yinede eğlenceli geçiyordu, günler

yetmiyordu.Arkadaşlarımla yılda birkaç günde olsa görüşmek beni mutlu ediyordu.

Yusuf Kuzey ÇELEBİ

4 /D

93