Page 9 - handan ziya onis ilkokulu

DOMATES FİDESİNİN YAŞAM ÖYKÜSÜ

Merhaba ben bir domates fidesiyim. Size biraz yaşadıklarımdan

bahsedeceğim. Sıradan bir gündü. Çarşıdan geleni gideni izliyordum. Tüm

tohum arkadaşlarım gibi… Ta ki o tohumların arasından ben seçilene kadar.

Ailesiyle beraber gezintiye çıkan Beren bitkilerin yaşam döngüsünü

gözlemlemek istediğini söyleyince benim yanıma kadar gelmişler. Beni

aldıklarında küçücük bir kesenin içinde Beren’in sıcacık ellerindeydim. O

gün anlamıştım beni ne kadar çok seveceğini. Sesleri duyuyordum evet evet

tohumlarda sesleri duyar ve hisseder. Hissediyordum yeni ailemle çok mutlu

olacaktım. Eve giderken yolculuk sırasında bazı yerlerde durduk sanırım

benim için gerekli olan toprak ve saksıyı aldılar. Beren saksıyı görünce bu

saksının renklenmesi gerek aynı yazın güzelliği gibi dedi. Birkaç boya ve

fırça aldılar. Beren yolculuk boyunca beni elinden bırakmadı.

Eve geldiğimizde bir sürü bitkinin olduğunu gördüm bu beni daha da

sevinçlendirdi. Bende kıpkırmızı bir domates olabilecektim. Beni masaya

bırakıp hemen saksı ve boyaları getirdi. Saksıyı heyecanla boyadı, üzerine

tam hayalimdeki gibi domateste çizmeyi unutmadı. Saksının kurumasını

bekledikten sonra üzerine kelebekler kondurdu. Ben o sırada büyük bir

hayranlıkla Beren’i izliyordum. Bir eline beni diğer eline saksıyı aldı,

koşarak dışarıya çıktı. Toprağı önce saksıya boşalttı, sonra nazikçe beni

toprağa bıraktı. Tam da istediğim tüm ortamlar hazırdı. Havada güneş,

güzel toprak, tek eksik bana su vermesi kalmıştı. İçeri girip sulama kabımı

getirdi. İlk suyumu yani can suyumu yavaşça üzerime döktü. Artık bende

şanslı bir tohumdum. Günler geçti. Beren düzenli olarak benimle ilgilendi,

hatta benimle konuşuyordu. Onun konuşması bana o kadar iyi geliyordu ki

gelişimimde büyük bir payı vardı. Üstelik benim hayalimin aynısını o da

kuruyordu, kıpkırmızı bir domates olmamı bekliyordu. Beni tüm kötü

8