Page 11 - feriköy necdet kotil ilkokulu

AZRA’NIN YOLCULUĞU

Okullar kapanmış, yaz tatili başlamıştı. Ben çok neşeliydim. Köye
gitmek istiyordum. Çünkü daha önce hiç köye gitmemiştim. Anneme köye
gitme isteğimi bildirdim. Annem de bu fikre bayılmıştı. Kardeşlerim Ela ve Ali
de bu fikri çok sevdiler. Köye gitme kararı aldık. Fakat babam gelemeyecekti.
Ben buna çok üzülsem de belli etmedim.

Köye gitmek için hazırlıklar başladı. Alışveriş yapıldı. Otobüs
biletleri alındı. Artık bavullar ve çantalar hazırdı. Birlikte otobüse binip yola
koyulduk. On beş saatlik otobüs yolculuğundan sonra Refahiye’ye vardık.
Bavulları otobüsten indirdik. Dayım ve anneannem de Refahiye’deydi.

Yaklaşık iki saat sonra anneannemin köydeki evine vardık. Evin önünde bir
yokuş vardı. Yürümekte güçlük çektiğimden kardeşim Ela’dan yardım aldım.
Küçük kardeşim Ali’nin de yardım alması gerekti. Tabii ki Ali’ye yardım
ettik. Merdivenlerden çıkıp eve girecekken kocaman dişleri olan canavarca
bir köpek bize doğru havlayarak koşuyordu. Herkes çok korkmuştu. Dayım
köpeği uzaklaştırırken annem bizi sakinleştirdi. Annem kapıyı açtı ve içeriye
girdik. Uzun süre kimse bu köy evinde yaşamadığı için her yer çok kirliydi.

Hep birlikte güzel bir temizlik yaptık. Her yer pırıl pırıl oldu. Köyü gezmeye
çıktığımızda evimizin arkasında salıncak yapmaya uygun kocaman dalları olan
yaşlı bir ağaç gördük. Dayımdan bu kocaman dallı ağaca güzel bir salıncak
kurmasını istedik. Dayım çok güzel bir salıncak kurdu. Hepimiz çok sevindik.
Oyun oynarken yanımıza uzun saçlı, kahverengi gözlü sevimli bir kız geldi.
Onunla arkadaş olduk. Adı Eda idi. Eda’nın sevimli iki kedisi vardı. Birinci
kedi siyah beyaz renkliydi. İkinci kedi sarı turuncu renkli, aslana benziyordu.
Eda’ya bir kedisini bizim sahiplenmek istediğimizi söyledik ve rica ettik. O
da kabul etti. Siyah beyaz renkli kediyi sahiplendik . Kardeşlerimle kedimizin

adını Şeker koyduk. Çok tatlı ve sevimli bir kediydi. Ayrıca köyde bağ ve
bahçeler vardı. Hepimiz ağaçlara tırmanıp meyveler topladık. Anneannem,
topladığımız meyveleri kışın yiyebilmek için kurutmamız gerektiğini söyledi.
Ela ve ben yere büyükçe bir örtü serip meyveleri örtünün üstüne yaydık. Kışlık
meyvelerimizi hazırlamış olduk. Her günümüz mutlu ve yeni şeyler öğrenerek
geçti. Günlerin nasıl geçtiğini anlayamadık. Sonunda eve dönme vakti geldi.
Ve şimdi evdeyiz.

Köyde geçirdiğim zamanlar çok güzeldi. Bilgimize bilgi, mutluluğumuza
mutluluk kattık. Güzel köyüm tekrar görüşmek üzere …

AZR A NUR GÜVEN

3/H

11