Page 40 - talatpasa ilkokulu
P. 40

TALATPAŞA İLKOKULU ÇOCUK YAZARLARI - 2021


                    küçük  bir  prototip  model  yapabileceğimizi  söyleyince,    dünyalar  benim
                    oldu.  Hemen  usta  ekibinin  başı  olan  Zafer  Usta'dan  birkaç  alet  ödünç
                    aldık.  Sonra  da  köyün  eski  terk  edilmiş  ambarına  gittik.  Bu  ambar,

                    köylüler tarafından ortak depo olarak kullanılıyordu. Burada köylülerin artık
                    kullanmadıkları  eski  tarım  araçları,  onların  parçaları,  köy  hayatında
                    kullanılan  kimi  aletler  vardı.  Ne  şanslıydık  ki,  işimize  yarar  pek  çok  şey
                    bulduk.  O  günü  hiç  unutmam.Hava  nasıl  da  güzeldi.  Hemen  eve  geri

                    dönüp,  bahçede çalışmaya  başladık.  Önce  elimizdeki  parçalara  göre  bir
                    kroki  çizdik.  Sonra  da  çizime  göre  prototip  aracımı  yapmaya  başladık.
                    Güneş  batana  kadar  çalıştık  ve  bitirdik.  İşte  olmuştu.  Şimdi  tek  merak
                    ettiğim  şey,  çalışıp  çalışmayacağı  idi.  Bunu  öğrenebilmek  için,  sabaha
                    kadar beklemek zorundaydım.


                          O gece neredeyse hiç uyumadım .Sabahı zor ettim. Kalkar kalkmaz
                    doğru dürüst  kahvaltı etmeden, babamla birlikte plajın yolunu tuttuk. Varır
                    varmaz  hemen,  elimde  mini  prototip  aracımla  denize  girdik.  Minik
                    motorunu  çalıştırıp  suya  bıraktık.  Kalbim  heyecandan  küt    küt  atıyordu.
                    Tabii ki aracı kumanda edecek bir uzaktan kumandamız yoktu. Sadece,
                    engele  çarpan  suyun  titreşimine  göre  yön  değiştirebilen  bir  sistem
                    oluşturmuştuk. Sudaki minik aracın hemen yakınında küçük bir kaya vardı.

                    Araç  ona  yaklaşınca  aniden  yön  değiştirdi.  Gözlerime  inanamadım.  İşe
                    yaramıştı! Mutlulukla zıplarken, ' Başardık, oldu, oldu! ' diye bağırıyordum.
                    Sevinçle babama sarıldım. O da benim gibi çok mutluydu.

                          O gün, hayal ettiğim şeyi, babamın desteği ile, inançla çabalayarak

                    başarmıştım.  Kendime  ve  hayallerime  olan  inancım  daha  da  arttı.
                    İnanırsam ve çabalamaktan asla vazgeçmezsem herşeyi başarabileceğimi
                    gördüm.  Tabii  ki  sevdiklerimin  de  desteğiyle...  Umarım  bir  gün  sizlerin
                    karşınıza,  yaptığı  araç  tasarımlarıyla  sizi  gülümseten,  gururlandıran  bir
                    Türk  genci  olarak  çıkarım.  Ben  bunun  için,  hayallerimden  hiç

                    vazgeçmeyeceğim  ve  ne  gerekiyorsa  canla  başla  yapacağım.  Sizler  de
                    hayallerinizin peşini hiç bırakmayın. Olur mu?...






                                                                                         ÇINAR CİLAN





                                                              40
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44