Page 22 - sait ciftci ilkokulu
P. 22

SORUMLU DAVRANMAK




                     Mart ayının sonlarıydı. Havalar yavaş yavaş ısınıyordu. Kuş cıvıltıları her yerden
               duyuluyordu. Ağaçlarda çiçekler açmaya başlamıştı.

                   Zeynep penceresinden kuş cıvıltılarını dinliyordu. Sonra annesi ve babası içeriye
               girdi. Zeynep anne ve babasının geldiğini fark etmemişti.

                Annesi:

                — Kızım pencereden nereye bakıyorsun, dedi.
               Zeynep:

               — Anne pencereden kuş cıvıltılarını dinliyordum, diye cevapladı Zeynep.

                  Annesi:

               — Anladım, hadi hazırlan da dışarıya çıkalım, dedi.

               Dışarı çıktıklarında Pet Shop mağazasının önünden geçtiler. Zeynep annesine kuş
               alalım diye yalvardı. Annesi Zeynep’i kırmak istemedi. Mağazaya gidip bir tane kuş
               aldılar. Zeynep kuşun adını “Maviş” koydu. Eve geldiklerinde kuşu kafese koydular.
               Zeynep kuşa yem verdi

                  Bir gün annesi ve babası dışarı çıktıklarında Zeynep’e iş düştü. Kuşun tırnaklarının
               uzadığını gördü ve kesmeye karar verdi.  Tırnaklarını kestiğinde kuş ötmeye başladı.
               Aslında Zeynep’in en çok istediği hayvan kediydi. Annesi ve babası kediyi on iki
               yaşında alacaklarını söylediler. Zeynep her ne kadar kedi istese de aldıkları kuşu çok
               sevmişti. Zeynep kuşu severken pis koktuğunu fark etti. Kuşu banyoda şampuan ile
               yıkadı, sonra kurulayıp kafese koydu. Annesi ve babası eve gelince onlara
               yaptıklarını anlattı. Annesi ve babası Zeynep’in anlattıklarına çok güldüler.

                    Annesi:

                 — Keşke biz eve gelince bunları yapsaydın. Başında bir büyük olmadan böyle işlere
               kalkışman doğru değil, dedi.

                  Birkaç gün sonra Zeynep odasına gidince kuşun hareket etmediğini gördü. Kafesi
               açtı, kuşu eline aldı. Zavallı kuşun nefes almadığını anladı ve üzgün bir şekilde anne
               ve babasını çağırdı. Annesi ile babası odaya gelip kuşu kontrol ettiklerinde kuşun
               öldüğünü anladılar. Zeynep daha önceden de balık aldığında balık da ölmüştü. Aldığı
               her hayvanı ölen Zeynep çok mutsuzdu.

                  Akşam olunca, babası:

                   — Kızım sana kedi almayalım. Almış olduğumuz kuş öldü. Eskiden de balık
               almıştık, o da ölmüştü. Bence sen kediye bakmak için hazır değilsin. Hayvan bakmak
               sorumluluk ister, onların da canı olduğunu unutmamız gerekir. Onlarla her istediğimizi
               yapamayız, dedi.





                                                           22
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27