Page 22 - ozel pangalti ermeni ilkokulu

S a y f a | 21

ANNEMİN KAYIP MOR ÇANTASI

Günlerden cumartesi, evde tatlı bir telaş, bugün teyzemin düğünü
var. Onca aksiliğe rağmen sonunda evleniyor. Aksiliklerin artık son

bulmasını dilediğim bir sabaha “Günaydın.” dedim.

Annem her zamanki gibi telaşlı. “Haydi Mina, uyan artık bugün büyük
gün!” Bir yandan bana seslenirken bir yandan da kendi kendine

mırıldanıyor. “Çok şükür Allah’ım aksilikler geride kaldı, bu günleri de
görebildik!” O da hala inanamıyor tıpkı benim gibi. Duyulmuş şey değil ki
bir ay içinde üç kez bir düğün ertelensin! Canım teyzem, inanıyorum ki çok

mutlu olacak. Şayet bir daha mutfak dolabı düşmezse. Evet doğru
duydunuz, iki kez mutfak dolabı, üç kez kartonpiyerler düştü. İki kez de üst
komşunun su borusunun patlaması sonucu evi su bastı. Bu korkunç
olaylar karşısında teyzemle eniştemin rahatlığı şaşılacak şeydi. Annemin

telaşlı hallerini ise görmek istemezdiniz.

Her telefon çaldığında şu cümleyi duyar oldum, “Ah! Ablam arıyor,
kesin yine bir şey oldu. Mina sen cevap ver.” Sanki ben cevap verince

sorunlar bir anda çözülüverecek. Sonuncusunda “Aman anne ben alıştım
artık sen de alış. Bu sefer de apartmanın merdivenleri çökmüştür.”

dememle kaçmam bir oldu. Ardından aldı bizi bir kahkaha.

Şahane bir kahvaltıdan sonra annem yine telaşlı:

-Mina, elbisen hazır değil mi?

-Evet anne.

-Peki ya çorabın, ayakkabın?

-Evet anne.