Page 76 - mustafa sarigul ilkokulu
P. 76

Aslının Sır Dünyası









                                                                                                                                      Aslı ailesi ile beraber küçük bir kasabada yaşıyormuş, evlerinin bir tarafı

                                                                                                                                      denize, diğer tarafı ormana bakıyormuş. Aslı en çok da ormanda oynamayı

                                                                                                                                      seviyormuş. Çimenlerin üzerine yatar hep hayaller kurarmış. Ağaçlar, çiçekler,

                                                                                                                                      kelebekler, kuşlar her biri onu çok mutlu ediyor ve kendini çok özgür

                                                                                                                                      hissediyormuş. O gün anne ve babası ile kahvaltısını yaptıktan sonra babası

                                                                                                                                      gazetesini okumak için köşeye çekilmiş. Annesi de günlük ev işlerini bitirdikten

                                                                                                                                      sonra kahvesini alıp bahçede oturmuş. O sırada Aslı oyun oynuyormuş

                                                                                                                                      ve annesine,”Anneciğim, orman yoluna gidebilir miyim?” demiş. Annesi, “Aslı,

                                                                                                                                      yavrum, tabi ki gidebilirsin. Ama dikkatli ol, yolunu kaybetme.” demiş.




                                                                                                                                      Aslı havalara uçmuş. Hoplaya zıplaya ormanda şarkılar söyleyerek yoluna

                                                                                                                                      devam etmiş. Fakat o zaman o kadar hızlı geçmiş ki güneş artık tepede d

                                                                                                   71                                 eğilmiş. Biranda telaşlanmış. “Eyvah! Ben şimdi hangi yoldan geldim, yolumu

                                                                                                                                      nasıl bulacağım, annem babam nasılda beni merak etmiştir.” diyerek başlamış

                                                                                                                                      ağlamaya. Tam o sırada bir ses gelmiş. Aslı korkuyla, “Heyyy! Kim var orada?”

                                                                                                                                      diye bağırmış. Sırtını yasladığı ağaç birden konuşmaya başlamış: “Korkma


                                                                                                                                      güzel kız, ağlama.” demiş.




                                                                                                                                      Aslı çok şaşkınmış ve kendi kendine, “Sanırım aklım benimle oyun oynuyor,

                                                                                                                                      hiç ağaçlar konuşur mu?” diyerek sesli düşünmüş. Ağaç, “Senin gibi doğayı

                                                                                                                                      evenlerle tabi ki konuşuruz. Çünkü bizi en iyi anlayanlar doğa dostlarıdır. Bizde

                                                                                                                                      dostlarımızın seslerini cevapsız bırakmayız. Hadi seninle bir anlaşma yapalım.

                                                                                                                                      Ben, sana evine gitmen için yardımcı olacağım. Ama sen de beni yalnız bırak-

                                                                                                                                      mayıp beni ziyarete geleceksin.” demiş. Aslı, “Gerçekten yardım eder misin?

                                                                                                                                      Bunu bana yaparsan çok mutlu olurum ve bu iyiliğinin karşısında da hep seni

                                                                                                                                      ziyaret ederim.” diyerek teşekkür etmiş. Ağaç Aslı’nın yanından gitmesinden

                                                                                                                                      dolayı üzgünmüş. Ama ona evini bulması için yardım etmiş. Aslı evine ulaşmış.

                                                                                                                                      Eve döndüğünde ise hiç kimseye bir şey söylememiş. Bunu bir sır olarak hep

                                                                                                                                      saklamış. O günden sonra her gün ağacı ziyaret etmiş.




                                                                                                                                      Ela İrem GÜNDOĞAN

                                                                                                                                      3/C Sınıfı
   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81