Page 100 - mustafa sarigul ilkokulu

Sözleşme

Metin bilgisayar başında çok fazla vakit geçiren bir çocukmuş. Bu durumun

çok kötü olduğunu gören annesi çok üzülüyormuş. Onun zekâsını başka şeylere

harcamasını istiyormuş. Metin yine bir gün okuldan gelirken arkadaşları onu
futbola çağırmış. Ama Metin'in ruhu bile duymamış. Onun tek düşündüğü eve

gidip bilgisayarını açmakmış. Hemen bakkala gidip kola ve cips almış. Yemek

parasını bunlara harcıyormuş. Metin çantasını evin girişine atıp, ellerini bile

yıkamadan bilgisayarının başına oturmuş. Cipsini ve kolasını da almış.

Bilgisayarından hemen dizisini açmış, cipsini şapır şupur yemeye başlamış.

Annesi tam tamına beş kez aramış. Altıncısında açmaya kabullenmiş. Annesi,

“Mutfaktaki yemeği yedin mi?” diye sormuş. Metin, “Evet.” demiş ama

yememiş. Annesi, “Yatağını topladın mı?” demiş. “Evet.” demiş ama toplama-

mış. Annesi eve gelince olanlara şaşırmamış: “Böyle yapacağını biliyordum.”

diye düşünmüş.
95 Ertesi gün bu olayı iş arkadaşı Seda’ya sormuş. O “Ben böyle bir şey olduğu

zaman çocuğuma sözleşme imzalatıyorum.” demiş. “Ne sözleşmesi?” demiş,

Metin'in annesi. Seda, “Ben Selim’e bir kâğıt veriyorum.” imzalıyor. Kâğıdın

üstünde de ‘Eğer günlük işleri yapmazsan 1 hafta sana bilgisayar yasak, zararlı

şeyler yemek yasak, bilgisayarı günlük 2 saat kullanabilirsin en fazla’ yazıyor,

demiş. Metin'in annesi bunu iyice düşünüp uygulamaya karar vermiş. Sabah

kalkınca sözleşmeyi Metin'e vermiş, konuyu anlatmış ve sonunda Metin ne

kadar direndiyse de kabul etmiş. Artık ev işlerini yapıyor, yemeğini yiyor ve
bilgisayara daha az bakıyormuş.

Temmuz ELBİR

4/B Sınıfı