Page 117 - gulsen mustafa muzuri ilkokulu
P. 117

GÖKKUŞAĞINI ARAYAN ÇOÇUK










                   Aras 27 yaĢında, ilkokul 4. sınıftaki sarıĢın bir öğrenciydi. Aras‟ın 27
               yaĢında olmasının sebebi Heriton‟da bir günün 16 saat olmasıydı.


                  Aras doğduğundan beri hiç gökkuĢağı görememiĢti ama arkadaĢlarının
               hepsi gökkuĢağını görmüĢtü. Aras bir türlü gökkuĢağını göremediği için
               Heriton‟un okulunda “GökkuĢağını Arayan Çocuk” olarak bilinirdi. Heriton
               gezegeni Dünya‟dan 65 kat daha küçük olduğu için orada tek bir ilkokul
               vardı. Bu da “Heriton Özel Ġlkokulu‟ydu”.


                      Aras bir gün babaannesi Rukiye‟yi ziyarete gitmiĢti. Anne ve babası
               ise alıĢveriĢteydi. Aras anne ve babasına onlarla birlikte alıĢveriĢe gitmek
               için  ısrar  etmiĢti.  Ancak  anne  ve  babası  onun  babaannesine  yardımcı
               olması için evde kalmasını istediler.  Aras evde babaannesi için Heriton
               gezegeninin  en  sevilen  yemeği  olan  “papatyalı  makarna”  piĢiriyordu.
               Yağmur yağdığını fark etmedi. Aras‟ın anne babası yağmur yağarken bir
               gökkuĢağının  yanından  geçmiĢlerdi  ve  bu  sırada  HRT‟nin  yani  Heriton

               Radyo Televizyonu‟nun haber kanalına yansıdıklarını fark etmemiĢlerdi.

                    Aras,  anne  ve  babası  eve  geldiğinde  çok  mutsuzdu.  Çünkü
               babaannesi o sırada HRT‟yi izlediğinden onları görmüĢtü. Onlarla birlikte
               alıĢveriĢe gitmesine izin vermedikleri için gökkuĢağını yine görememiĢti
               ve anne babasına biraz kızmıĢtı. Aras‟ın anne ve babası bundan sonra
               hava  durumuna  bakıp  yağmur  uyarısı  varsa  onu  da  yanlarında  dıĢarı

               götüreceklerine söz verdiler ve evlerine geri döndüler.

                      Yine  baĢka  bir  yaz  günü  ailecek  pikniğe  gitmeye  karar  verdiler.
               Bunun  için  en  uygun  yeri  “Heriton  Milli  Ormanı”  olarak  seçtiler.  Bu
               ormanda  pembe  huĢ  ağaçları,  hiç  ses  çıkarmayan  papağanlar  ve
               gıdaklayan  ayılar  yaĢıyordu.  Ancak  o  günün  hava  durumuna  bakmayı
               unutmuĢlardı.
















                                                                                                       115
   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122