Page 17 - handan ziya onis ilkokulu

Senin ve arkadaşlarının ölçüsü bu sınav olamaz. Kendine güvenmelisin,
merak etme her şey çok güzel olacak.” dedi

Öğretmenin Çınar ile konuşması işe yaramıştı. O günden sonra

sınav ile ilgili kabuslar görmedi. Kendine arkadaşlarına güveniyordu.

Şimdi de kasabaya sınava çocukları kimin götüreceği konuşulmaya

başlandı. Köy halkı, köy kahvesinde muhtar ve öğretmen eşliğinde toplandı.

Muhtar;

_”Yarın sınav var çocukları kasabaya kim götürecek?” diye sordu.

Çınar’ın babası el kaldırdı.

_”Muhtar emmi çocukları ben götürürüm.” dedi.

Zaten köyde ondan başka şoför de yoktu.

Öğretmen;

_”Ben size eşlik edeceğim. Çocukları bu gününde yalnız
bırakamam.” dedi.

Muhtar;

_” Peki öyleyse, hoca hanım ve Mehmet çocukları yarın kasabaya
götürsün. Çıkışta da çocuklara bir sürpriz yapalım onları kasabanın
pastanesine götürün, sevdikleri pastadan yesinler.

Öğretmen;

_” Çok iyi düşündünüz. Aylardır bu sınav için çalışıyorlar. Bunu hak
ettiler.” dedi.

Herkes cüzdanına davrandı. Kimin ne kadar parası varsa çıkarıp

muhtara verdiler. “Bizimde çocuklarımız için bir katkımız olsun muhtar
emmi” dediler.

Muhtar ve öğretmen herkese teşekkür etti. Sonra kahveden
ayrıldılar.

16