Page 6 - talatpasa ilkokulu

TALATPAŞA İLKOKULU ÇOCUK YAZARLARI - 2021

SAVAŞTA BİZ ÇOCUKLAR

Babamla birlikte her gün evimizin önünde oyun oynardık. Evimizin
yanındaki eski, duvarları dökük, camları kırık binaya yeni komşular
gelmişti. Suriye’den gelmiştiler ve dört tane çocukları vardı.
Ne zaman dışarı çıksam çocukların seslerini duyar, konuştuklarını
anlamaya çalışır ve içten içe onlara kızardım.
Neden bizim ülkemize geldiler ki?

Bizleri neden rahatsız ediyorlar?
Onları her gördüğümde buna benzer sorular aklıma geliyordu.
Üstelik bazen de başka insanlar onların evine erzak ve kıyafet
götürüyordu. Sadece evimizin yanında değil okulda da görüyordum onları.
Hayatımızın ortasına gelip yerleşmiş gibiydiler.

Hayatımızdan gitmelerini istiyordum hep. Ta ki bir akşam haberlerde
Suriye’de atılan bombalarda anne ve babasını kaybeden çocuğu görene
kadar.
Ne yapacaktı o çocuk şimdi?Ona sahip çıkacak kimsesi de yok.

Aklımda bu sorularla o gece uyuyamamıştım bile. Ertesi gün Suriyeli

çocuklardan birini yine gördüm. Yanına gittim.

- “ Savaş gerçekten çok kötü bir şey değil mi ?” diye sordum.
- Bir şey anlamamış gibi hareket etti. Tekrar Sordum:
- “ Savaş gerçekten çok kötü bir şey değil mi ?”
- Yüzüme baktı, üzgün bir ses tonuyla konuşmaya başladı.

-Orada sana benzeyen çok yakın bir arkadaşım vardı. En son Suriye’den
ayrılmadan üç gün önce görmüştüm. Onu çok merak ediyorum. Yaşıyor
mu? İyi mi? Babası geldi mi? Şimdi nerede? Bilmiyorum… dedi ve gözleri
dolu dolu yanımdan uzaklaştı.

Bu konuşmasıyla aklımdaki bütün sorulara cevap vermişti sanki.
Savaş insanların birbirinden ayrılması, topraklarından koparılmasıydı. Hiç
alışık olmadıkları yerlere gitmesiydi çocukların…

Kerem Can TAHAN
3/ B - 219

6