Page 33 - talatpasa ilkokulu

TALATPAŞA İLKOKULU ÇOCUK YAZARLARI - 2021

İYİLİĞE AÇILAN SOKAK

Bir zamanlar şehrin birinde “İyiliğe Açılan Sokak” adında bir sokak varmış. Bu
sokak o kadar temiz o kadar güzel ve bir o kadar da iyiliklerle dolu bir sokakmış
ki,herkes bu sokakta yaşamak ve oradaki evlerde ya kiracı ya da konut sahibi olmak
istermiş. O sokakta bir dairenin bile boşalmasını bekleyen onlarca insan varmış.
Sokak, ihtişamıyla herkesi büyülüyor ve en önemlisi kötülüğün o sokağa içeri
girmesine asla izin vermiyormuş. Bu sokakta çok değerli bir Nur Teyze varmış. Nur
Teyze evinde bacası tütmeyen, ekmek pişmeyen insanların evine yardıma koşar; gücü
yettiği kadar herkesin derdine derman olurmuş. Sokakta yaşayan herkes de onu örnek
alır, ona saygı gösterir ve hep birlikte iyilik kapılarını bir bir açarlarmış. Sokağın adı da
bu yüzden “İyiliğe Açılan Sokak” olmuş.

Bir gün o sokağın çok sevilen Nur Teyzesi komşularına çocuğunun başka bir
şehirde üniversite kazandığını ve şehirden ayrılmaları gerektiğini söylemiş. Sokaktaki
komşuları da o kadar üzülmüş ki,neredeyse tüm sokak ağlamış.Çünkü herkes
sokaktan onun güler yüzünün aynasının kaybolup gideceğini düşünmüş. Nur Teyze,
sanki o sokağa melek olarak atanmış;herkesin umudu, sevinci olmuştu. Sokak her ne
kadar gitmemesini istese de Nur Teyze artık sokaktan ayrılmıştı.Aradan bir iki ay
geçmiş. Nur Teyze’nin evine bir aile taşınmış. Ama komşulardan hoş geldin diyen bile
olmamış, hatta taşınırken bir sıcak çorba götüren biri bile olmamış. Halbuki bu sokak
iyiliğe açılan bir sokaktı. Ne olmuştu ki bu sokağa? Sanki sokağıniyilikleri birdenbire
yok olmuş. Aslında güler yüzlerinin aynaları gitmişti. Nedense yeni gelen komşuya da
çok önyargılı davranmışlar, onun bu sokağa ait olmadığını düşünmüşler. 25 yıldır hep
birlikte duran komşular, Nur Teyze’den sonra bir kaplumbağa gibi kabuklarına çekilip
kendilerini korumaya almışlar.
Yeni gelen kiracı Ayşe Hanım bir gün bir komşusunun zilini çalmış ve
komşusuna:
- “Bu sokağa geldiğim için kendimi çok mutlu ve şanslı hissediyorum. Ayrıca Nur
Teyze’yi duymuştum ve bende onun gibi biri olmak için bu sokağa taşınmak istedim.
Bu sokağın herkese huzur mutluluk getirdiğini duymuştum. Fakat geldim geleli kimse
kapıya bile çıkmıyor. Çok üzüldüm.” demiş. Buna karşılık komşusu ona:

“Sakın böyle havalara girme! Nur Teyze’nin yerini bile dolduramazsın. Sen bu
sokaktan değilsin ve bu sokağın geçmişini, geleneklerini, kültürünü bilemezsin
anlayamazsın.” demiş. Bunu duyan Ayşe Hanım susmayı tercih edip üzüntüyle
ayrılarak evine dönmüş. Aradan iki üç ay geçmiş. Bir gün saat bir sularında o sokakta
yaşayan öğrenci olan bir kızın evinde yangın çıkmış. Tam da Ayşe Hanım’ın üst
katında oturuyormuş. Tüm sokak ayağa kalkmış ve itfaiye, ambulans çağırmışlar.
Kokuyu alan Ayşe Hanım ve eşi bir çırpıda yukarı çıkmış. Hızlıca eşi kapıyı kırmış,
içeri girdiklerinde kız kitaplarının başında baygın bir şekilde yatıyormuş. Kızı, Ayşe
Hanım ve eşi hemen kaldırarak hep birlikte dışarıya çıkmışlar. Ayşe Hanım ve eşi
sayesinde kız kurtulmuş. Kız çok teşekkür etmiş.

33