Page 25 - talatpasa ilkokulu
P. 25

TALATPAŞA İLKOKULU ÇOCUK YAZARLARI - 2021


                                                         1. BÖLÜM

                                                         HAYALLER

                          Ben  küçükken,  hatta  sizin  gibi  9  yaşlarındayken,  en  büyük  hayalim  balerin
                    olmaktı. Kendi kendime esneme hareketleri yapıyor, videolar izleyip baleyi az da olsa
                    öğrenmeye çalışıyordum.

                          Ama  ben  büyüdükçe,  annem  bu  hayalimden  hiç  memnun  olmamaya  başladı.
                    Çünkü o, benim doktor olup insanları iyileştirmemi istiyordu. Hatta bir gün bir konuşma
                    duymuştum.  Babama,  ''Artık  ona  söyle,  tıpla  ilgilenmeye  başlasın.  Ben  söyleyince
                    laflarım  bir  kulağından  girip  diğerinden  çıkıyor!''  demişti.  Ama  babam  annem  gibi
                    değildi. O da benim bir balerin olmamı, hayallerimin peşinden koşmamı istiyordu. Bu
                    nedenle bana bu konuşmayı anlatmadı. Herhalde zaten onları duyduğumu sezmişti.

                          Bir  gün  dayanamayıp  sordum  anneme:  ''Gerçekten  bu  kadar  mı  istemiyorsun
                    hayallerimi  takip  etmemi!?  Gerçekten  bu  kadar  mı  istiyorsun  12  yaşımda  bile  tıpla
                    ilgilenmemi?!''  diye  bağırdım  ona.  Odama  gidereken  arkamdan  bana  bağırdıkları
                    umrumda değildi.

                          Biraz  sakinleşince  annem  odama  girdi.  ''Amacım  asla  seni  üzmek  değil.  Tıp
                    okuman senin hayalin olmasa bile, benim hayalim, bunu bil.'' dedi. Annem çıktığında
                    da içeri babam girdi. ''Biliyorsun, içten içe o da bir balerin olmanı istiyor.'' dedi. Beni
                    yanağımdan öpüp o da çıktı.

                          Kendimi  çok  yalnız  hissediyordum.  Bu  ''Balerin  Olma  Hayali''  boşluğunda
                    yalnızca ben, babam ve en yakın arkadaşım Yıldız vardı.




                                                         2. BÖLÜM

                                                  EN YAKIN ARKADAŞIM

                          Okulda en iyi anlaştığım kızdı Yıldız. Şu ana kadarki en yakın arkadaşım aynı
                    zamanda.  Annemin  dediğine  göre,  Yıldız'ın  annesiyle  benim  annem  bizim
                    yaşlarımızdayken tanışmışlar. Annemin en yakın arkadaşı da Yıldız'ın annesi yani.


                           Yıldız, aynı zamanda benim hayal arkadaşım. O da büyüyünce dansçı olmak
                    istiyordu.  Bana  hep  ''  İkimizden  biri  dansçı  olamazsa,  birbirimize  iş  buluruz.''  derdi.
                    Yıldız,  benim  ''Anneyle  Başa  Çıkma''  arkadaşım  da.  Anlayacağınız,  onun  annesi  de
                    onun  tıp  okumasını  istiyor.  Yani  kısaca,  Yıldız  benim  hayat  arkadaşım.  En  büyük
                    sırlarımı  bile  ona  söylediğim  tek  kişi.  O  da  bana  her  şeyini  anlatıyor.  Birbirimizin
                    günlüğü gibiyiz. Neyse, pek uzatmayayım.

                          Anneme bağırmadan bir gün önce, okulda korkunç (en azından benim için) bir
                    olay yaşanmıştı. Anneme bağırmamın nedeni de bu:

                          Sabah, evden tam çıkacakken, annem bana,''Bekle, ben de geliyorum.'' demişti.

                                                              25
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30