Page 17 - talatpasa ilkokulu
P. 17
TALATPAŞA İLKOKULU ÇOCUK YAZARLARI - 2021
Ceren:
-Arkadaşlar bence buradan çıkmalıyız ben çok korkuyorum başımıza yine
bir şey gelmesin?
Poyraz:
-Korkacak bir şey yok sadece unutulmuş bir kütüphane burası.
Ben:
-Bence bir an önce dağılıp dönüş yolu için bir ip ucu bulmaya çalışalım.
Bir şey bulan olursa ıslık çalsın.
Leyla:
-Ben ıslık çalmayı pek beceremiyorum umarım ip ucunu bulan sizlerden
birisi olur.
Hepimiz ayrıldık ve kütüphanenin içerisinde dolaşıp bir şeyler arıyorduk,
sırayla tüm raflara bakıyordum bir yandan da evimi hayal ediyordum,
annemi babamı çok özlemiştim. Acaba şu an ne yapıyorlardı? Eminim ikisi
de kaybolduğumu düşünüp ağlıyorlardı. Her şeye rağmen umutluydum, bu
kütüphane bizim geri dönüş yolumuz olacaktı.
Poyraz:
-Kütüphanenin bu bölümü çok daha ürpertici. Arkadaşlarımı
cesaretlendirmek için korkmadığımı söyledim. Keşke tek başımıza değil
de ikişerli arasaydık ip ucunu. Umarım karşıma yine o cadı benzeri bir şey
çıkmaz .
Ceren:
-Şu rafı da kontrol edersem bu bölümü bitirmiş olacağım ama henüz hiçbir
şey bulamadım, korkarım başaramayacağız.
Leyla:
Bu raflar bu bölümün sonuncusu bakalım neler varmış kitapların
arasında. Eveet, Yaman Tilkiii, Karaduuut, Kedunyaaa, Bella Donnaaa.
Ahhh, Ayağım! Bu bölümdeki tahtalar çürümüş, ayağım sıkışt,ı nasıl
çıkaracağım şimdi çok da acıyor. Islık çalmayı da beceremiyorum zaten.
İMDAAT! POYRAAAZ, CEREEEN, YAĞMUUUR.
17
