Page 6 - sait ciftci ilkokulu

YALNIZ AY ÇÖREĞİ

Bir zamanlar Aysu isminde bir öğrenci varmış. Aysu’nun isminin ay ile başlaması
ve çöreği çok sevmesinden dolayı herkes ona Ay Çöreği olarak sesleniyormuş.
Arkadaşlarının kendisine böyle demelerini, dostça ve içten bir ifade olarak kabul
ediyor ve Ayçöreği diye çağırmaları onun da çok hoşuna gidiyormuş. O kadar çok
hoşuna gitmiş olacak ki, oyuncakçı dükkânından kendisinin Ayçöreği adını verdiği,
tişörtü ay işlemeli sevimli bir kız çocuğu oyuncağı dahi almıştı.

Aysu’nun hiç arkadaşı yokmuş, insanlarla arkadaşlık kurmaya çekiniyormuş ve
kendini çok yalnız hissediyormuş. Anne ve babası sürekli çalıştığı için Aysu ile
ilgilenemiyor, birlikte yemek yiyemiyor, sohbet edemiyor, tatil günlerinde bile onlarla
zaman geçiremiyormuş. Çünkü anne ve babası tatil günlerinde de çalışıyorlarmış. Bu
yüzden Aysu kendini çok yalnız ve mutsuz hissediyormuş. Akşam erkenden odasına
gidiyor ve yatmadan o çok sevdiği Ayçöreğini yanına alıyor ve sadece onunla
dertleşebiliyormuş.

Aysu, okul çıkışı arkadaşları tarafından hafta sonu yapılacak doğum günü
partisine davet edilmiş ve çok mutlu olmuş. Daha önce kimse ile arkadaşlık
yapmadığı için biraz tedirgin olmuş, fakat partiye katılmaya karar vermiş. Hafta sonu
gelmiş ve Aysu parti için hazırlanmış. Bir taraftan da Ayçöreği ile dertleşmez ise ona
haksızlık edeceğini düşünmüş ve Ayçöreğine sarılmış ve ona hoşça kal demiş.
Arkadaşına hediye almayı da unutmamış. Fakat çok heyecanlı ve endişeliymiş.
Partiye giden Aysu, arkadaşları ile çok güzel zaman geçirmiş ve çok mutlu olmuş.
Birlikte çok güzel eğlenmişler. Sonrasında eve geldiğinde her akşam düzenli olarak
dertleştiği Ayçöreğini odasında bulamamış ve korkmuş, evin her yerini aramış fakat
bulamamış. Bunun Aysu’nun evlerinde besledikleri köpeğin yaramazlığı olabileceğini
düşünmeye başlamış. Çünkü daha önce de oyuncaklarını sakladığı olmuştu ve onları
güçlükle sakladığı yerde bulabilmişti. Bazı oyuncaklarını evlerinin yakınındaki parkta
bulmuştu. Dışarı çıkan Aysu mutsuz bir şekilde yolda yürürken ayağı takılıp yere
düştü ve ayağa kalkarken tam karşısında ayçöreği satılan bir dükkan gördü ve
hemen oraya yöneldi. Birazda şaşkınlık geçirdi ve durdu. Bütün ayçöreklerini bir
arada uyum içinde ve kendi evlerinde olduğunu görünce, ayçöreğinin mutlu olduğunu
hissetti. Onlara sadece uzaktan bakmakla yetindi. Her gün okul çıkışı mutlaka
Ayçöreğini görmek için dükkana gitti. Onları bir arada gördükçe daha da mutlu oldu.

Aysu, Ayçöreğinin arkadaşlarıyla mutlu olduğunu görünce, kendisi de arkadaşlar
edinerek mutlu olabileceğini düşündü. Kısa sürede okulda çok fazla arkadaşı oldu ve
daha güzel zaman geçirmeye başladı. Bu arada Ayçöreğini de hiçbir zaman
unutmadı. Aysu, yalnız yaşamanın çok kötü bir şey olduğunu anlamış ve
arkadaşlarıyla mutluluğu yakalamıştı.

Ada Nur ARSLAN

4/B

6