Page 6 - rezneli niyazi bey ilkokulu
P. 6

DÜNYAYI SARAN VİRÜS

                        Bundan yaklaşık bir sene önce ben, büyümüş 6 yaşına gelmiş birinci

               sınıf öğrencisiydim.  Okulların açılmasına 15 gün kala babam ve annem
               okul çantamı ve formamı almış,  okul için  gün  sayıyordum  derken vakit

               geldi.

                      Bir pazartesi günü erkenden kalktık, kahvaltımızı yaptık, annem beni
               hazırladı ve babamla birlikte hep beraber arabamıza binerek okul yolunu

               tuttuk fakat içimde tuhaf bir his vardı. Bir taraftan çok heyecanlı ve mutlu
               ama bir taraftan da kendimi kötü hissediyordum. Çünkü hiç tanımadığım
               insanlar olacaktı.


                      Annem  ve  babam  beni  sakinleştirmeye  çalışıyordu  ama  benim
               kafamda  birçok  soru  vardı  ve  sonunda  okula  geldik.  Çantamı  sırtıma
               taktım  ve  okul  bahçesinden  içeri  girdim. Birden  çok  heyecanlandım  ve
               baktım ki etrafta benim gibi koşan zıplayan çocuklar vardı. Sınıftan içeri

               girdim  ve  bir  sürü  sıra  vardı.  Sınıf  arkadaşlarım  aileleriyle  birlikte
               içerdeydiler. Bizde sınıfa girdik, boş bir sıraya oturdum, etrafı izliyordum.


                      Annem  ve  babam  bana  “Benim  güzel  oğlum  sen  artık  büyüdün,
               birinci sınıfa başladın.” dediler. Aradan 10 dakika sonra öğretmenimiz içeri
               girdi ve bir anda heyecanım kayboldu. Öğretmenimiz bizlerle tanıştı, ufak

               bir  konuşma  yaptı.  Ailelerimiz  dışarı  çıktı.  Ben  ve  arkadaşlarım
               öğretmenimizle  sınıfta  kaldık.  Herkes  birbirleriyle  tanıştı.  Kısa  sürede
               bütün arkadaşlarımı çok sevdim.


                      Artık okula büyük bir mutlulukla gelip gidiyordum. Her şey çok güzel
               derken  dünyayı  saran  o  virüs  yayılana  kadar  evet  adı  korona  ve  tüm
               dünyayı ele geçirmişti. Bizim için işte o zaman hayal kırıklığı başlamıştı.

               Tam da bütün arkadaşlarıma ve öğretmenime alışmış, okuma ve yazmayı
               öğrenmeye başlamışken bir anda her şey alt üst oldu.

                      Tüm  dünya,  evlerinde  karantinaya  girdi  ve  okullarda  yüz  yüze

               eğitime ara verildi. Adeta korkunç bir dünyada yaşamaya başlamıştık. Bu
               virüsten korunmanın yolu ise maske, mesafe ve temizlikti.


                      Çok zor günler geçirdik. Bu virüsten birçok insan öldü ve birçok insan
               da  bu  virüsten  kurtulup,  yaşama  tutunmaya  çalıştılar  ve  hâlâ  daha  bu

               virüsle mücadele ediyoruz. Umarım bir gün bu virüs biter, ben de okuluma,



                                                                                                         5
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11