Page 18 - rezneli niyazi bey ilkokulu

DEDEMİN ATI KAMERO

Dedem çocukken en büyük hayali bir ata sahip olmakmış. Bir
sabah uyandığında evde kimsenin olmadığını fark etmiş. Bahçeden
gelen bir sesle hemen balkona doğru koşmuş.

Babası evin bahçesine inmesi için seslenmişti. Koşa koşa aşağıya

inen dedem karşısında siyah bir tay görünce sevinçten ne yapacağını
bilememiş. Hemen babasına sarılıp teşekkür eden dedem, küçük taya bir

isim vermek için düşünmeye başlamış. Uzunca düşündükten sonra
adının Kamero olmasına karar vermişler.

Kamero’ya güzel sıcak bir yuva hazırlamak için işe koyulmuşlar.

Dedem artık bütün zamanını onunla ilgilenerek geçirir, oyunlar oynar,
onu yıkar ve temizliğini yaparmış.

Zamanla köyün en güzel, en hızlı ve en akıllı atı olmuş. Köyün
neresinde olursa olsun Kamero diye seslendiğinde koşarak yanına
gidermiş.

Atına çok alışan dedem için o artık bir neşe kaynağıymış. Birlikte uzun
ve neşeli yıllar geçirmişler.

Ebrar Erva SEVİM
2/C Sınıfı

17