Page 30 - ozel pangalti ermeni ilkokulu

S a y f a | 29

SEBZE YEMEYEN KIZ

Merve salonda koltuğa kurulmuş televizyonda en sevdiği programı
izliyordu. Mutfakta yemek hazırlayan annesinin sesini duydu.

-Merve, yemek hazır!

Merve çok acıkmıştı. Neşeli adımlarla mutfağa gitti. Mutluluğu

yemeği görmesi ile son buldu. Annesi akşam yemeği için brokoli pişirmişti.
Bu çok üzücü bir durumdu.

-Anne neden küçük ağaçları yemek zorundayım?

Merve sebze yemeklerini yemeyi hiç tercih etmiyordu. Varsa yoksa
sosis, kızarmış patates, makarna… Kalorisi yüksek ve yağlı bu yemeklere

bayılıyordu. Bu yediklerine rağmen de zayıftı. O yüzden sağlıklı olduğunu,
sebzeye ihtiyacı olmadığını düşünüyordu. Annesi kararlıydı. Bu brokoli
yenecekti. Brokoliyi ezdi, bir huni aldı ve Merve’ye içirerek yedirebileceğini
düşündü. Kötü bir fikir olduğunu fark edip vazgeçti. Merve o akşam da yine
patates yedi. Annesi çok kızmış olduğundan ona çok çok az bir porsiyon
patates verdi. Merve yarı aç şekilde yatağa girdi ve uykuya daldı.

Gece yarısı olmuştu. Merve hala uyuyamamıştı. Midesinden garip
sesler geliyordu. Bu açlığın sesiydi. Merve kalktı ve mutfağa gitti.
Buzdolabını açtı ve sebzeleri gördü. Sebzeler Merve’yi görünce
neşelendiler ve konuşmaya başladılar. Merve bir süre inanamadı. Açlıktan
hayal gördüğünü düşündü. Yok hayır hayal değildi. Sebzeler gerçekten
konuşuyordu.

Kereviz söz aldı:

-Sen bizi neden yemiyorsun Merve? Tadımızı bile bilmiyorsun. Biz çok
lezzetliyiz.

Merve şaşkındı.

-Ben sizi sevmiyorum. Denemek de istemiyorum.

Merve büyüdüğünde hastalıkları kolayca kapabilirdi. Bunun için
sebze yemesinin ne kadar önemli olduğunu anlayamıyordu.