Page 83 - nilufer hatun ilkokulu

Stark artık evdeydi.Hiç kıpırdamıyordu.Sanırım bu ev ona
yabancıydı.Her yeri kokluyordu. Bu kedilerin etrafı tanıma
yöntemiydi. Alışması çok uzun sürmedi. Artık bizim evde küçük,
sevimli bir dostumuz vardı.

Stark güzel bir kediydi .Adının anlamı ‘kuvvetli’ demekti. .Baykuş
gibi gözleri, gri tüyleri, anten gibi bıyıkları vardı. Gözleri karanlıkta cam
gibi parlardı. Onunla oyun oynamayı çok istiyordum, ama oyuncu bir
kedi değildi. Kendini çok az sevdirirdi. Televizyonun camında sinek
gördüğü zaman onu mutlaka yakalardı. İyi bir avcıydı..Eve bir gelen
olduğu zaman bir yere saklanır, acıkmadıkça çıkmazdı. Evde var mı ,
yok mu anlamazdım.Ben hasta olunca baş ucumdan ayrılmazdı. Bize
biri gelse, kapının arkasında bekler.Kapıyı açmazsak miyavlardı.

Bir gün annemle okuldan döndük. Kapıyı açtık , Stark kapının
dibinde. Her zamanki yerinde. Ama !!! Girişte tüyler ve yerde kanlar
vardı ! Annemin gözleri kocaman açılmıştı. Ben koşarak odalara
bakıyordum.Bu tüyler kuş tüyüydü. Ev savaş alanı gibiydi. Evde bir
kuş vardı. Ama neredeydi? Annem kuşu Stark’ın yediğini düşünmeye
başlamıştı. Çok üzülmüştü. Ağlıyordu. Ben hala kuşu bulmak için
koşturuyordum. Mutfağa girdim ,bulaşık makinasının arasında bir
boşluk vardı. Kafamı uzattım. “Buldum!!!” Diye heyecanla bağırdım.
Annem koştu, geldi. Bu bir kumru kuşuydu. Yaranlamıştı. ölmediği
için çok sevindik. Stark’ın saldırısına uğradığı kesindi. Önünde
büyük bir kavanoz vardı. O kavanoz onun kurtarıcısı olmuştu.
Canını kurtarabilmek için oraya sığınmıştı. Stark onu bulduğumuzu
anlayınca hemen yanımıza geldi. Sanki hala savaşa devam etmek
ister gibi bir hali vardı.

Annem Stark’a çok kızdı. Kuşa çok üzüldü.Kuşa hepimiz çok
üzüldük. Ama bunda Stark’ın suçu yoktu. Balkon camı açık kalmış.
Kuş oradan girmiş. O bir kediydi ve her uçana atlayıp yok etmek
istiyordu.Abim kuşu veterinere götürdü. İyileşince doğaya
bırakılacaktı. Buna çok sevindim.

83