Page 68 - gulsen mustafa muzuri ilkokulu

AkĢam olup hava kararmaya baĢlayınca çok korkmuĢlar. Bu da
yetmezmiĢ gibi köpekler kovalamıĢ. Yağmur da yağmaya baĢlayınca
panikle hemen bir merdiven altına sığınmıĢlar.

Açlıktan, yorgunluktan, korkudan hiç halleri kalmamıĢ. Oracıkta uyuya

kalmıĢlar. Sabah olunca tekrar evlerini aramaya baĢlamıĢlar. Yavru
kedileri gören bir serçe onların kaybolduğunu anlayıp:

“Ben size yardım ederim korkmayın” demiĢ.

“Anneniz sizi arıyordur. Ben uçup havadan onu görebilirim belki” demiĢ.

Uçup annelerini aramaya baĢlamıĢ. Anneleri de ağlayarak onları
arıyormuĢ. Mırmır ve Ponpon‟ un annesini gören serçe hemen onun

yanına konup yavrularının yerini tarif etmiĢ.

Anne kedi koĢarak onları bulmuĢ. Korku içinde titreyen yavrularına
sarılmıĢ serçeye de çok teĢekkür etmiĢler.

Anneleriyle birlikte evlerine dönmüĢler. Yaptıklarının çok yanlıĢ
olduğunu anlamıĢlar. Bir daha izinsiz hiçbir Ģey yapmayacaklarına söz

vermiĢler.

Anneleri de sokakları daha iyi tanımaları için her gün onları gezmeye
götüreceğine söz vermiĢ. Annelerinin verdiği yemeği yiyip yataklarında
güvenle uykuya dalmıĢlar.

Ecrin RENKLĠSÖĞÜT

4/A

66