Page 137 - mecidiye sehit fahrettin ilkokulu
P. 137
-Keşke rüya olmasaydım, çünkü ben Ay’a gerçekten gelmek istiyordum.
Uzaylı:
-Hadi gel benim evime gidelim, orada seni çocuklarımla tanıştırayım.
Ay’da yerçekimi olmadığından küçük bir zıplayıştan sonra uzaylının evine
geldiler. Uzaylının üç tane çocuğu vardı ve aynı ona benziyordu. Çocuklarla kısa bir
sohbetten sonra Dünya’ya dönüş vakti gelmişti. Uzaylı Ceren’e:
-Unutma ki rüyalar bir gün gerçek olabilir, sakın vazgeçme. Kim bilir belki bir
gün burada seninle gerçekten görüşürüz ,dedi.
Ceren aniden rüyadan uyandı; artık hayallerinden daha da emindi. Kahvaltıda
ailesine rüyasını anlattı. Her zaman ona inanan ailesi ilgiyle onu dinledi ve ona
inandıklarını tekrarladılar. Ceren hayallerini gerçekleştirmek için daha da çok
çabalayacağına ve inandıklarından asla vazgeçmeyeceğine kendine söz verdi.
BERKE KURTAR
4/E
129
