Page 30 - marasal fevzi cakmak ilkokulu

MUTLULUĞU ARAYAN ÇOCUK

Bir varmış, bir yokmuş. Çok uzak köylerde mutluluğu arayan bir
çocuk varmış. Her yeni doğan gün, bu çocuk mutluluğu aramaya
çıkarmış.

İlk gün karşısına bir çoban çıkmış. Çoban, çocuğa “Sen burada tek
başına ne arıyorsun ?” diye sormuş. Çocuk da “Mutluluğu arıyorum.”
demiş. Çoban “Bundan basit ne var ki” demiş. “Mutlu olmak için para
lazım elbette.” demiş. Çocuk eve geldiğinde düşünmüş. Para ile her şeyi
satın alabileceğini ama mutluluğu satın alamayacağını anlamış.

İkinci gün çocuk tekrar yola çıkmış. Yolda bir oyuncakçı ustasına
rastlamış. Usta, küçük çocuğa ne aradığını sormuş. Çocuk da mutluluğu
aradığını, bir türlü bulamadığını söylemiş. Yaşlı usta, “Sana istediğin en
güzel oyuncakları yapabilirim. Bu senin mutlu olmana yeter mi ?” diye
sormuş. Çocuk düşünmüş ve sevdiği oyuncaklara sahip olmakta onu
mutlu etmemiş.

Tekrar sabah olmuş. Annesi çocuğu öperek uyandırmış. Ailesi ile
beraber güzel bir kahvaltı yapıp mutluluk hakkında konuşmuşlar. Çocuk
anlamış ki mutluluk paraya ya da güzel oyuncaklara sahip olmak
değilmiş. Güzel bir ailenin varlığı, en büyük mutlulukmuş.

Ailesinin değerini bilen çocuklar var oldukça mutluluk hiç
kaybolmayacaktır.

Beril USLU 3/C

5