Page 19 - marasal fevzi cakmak ilkokulu
P. 19
Tüm öğrenciler : ” Yaşasın! “diyerek mutluluklarını gizleyemediler. Zil çalınca
tüm öğrenciler okul servisine binip barınağa doğru yola çıktılar. Çocuklar
barınağa geldiler ve barınaktaki köpekleri sevip onları beslediler.
Öğretmenleri:
- Çocuklar Zeynep ve arkadaşlarının okulun arka bahçesinde bulduğu
köpek burada, sarı renkli, boncuk gözlü çok da tatlı, onu sahiplenmeliyiz, dedi.
Öğrencilerden Mustafa:
-Öğretmenim madem bu köpek artık bizim olacak yavru köpeğimize bir isim
vermeliyiz. Bence Güneş olsun, hem rengiyle de uyumlu dedi ve arkadaşlarına
dönüp:
-Sizce nasıl? diye sordu. Tüm sınıf onayladıktan sonra yavru köpeğin adı
artık Güneş olmuştu.
Aradan aylar geçti. Zeynep her hafta sonu Güneş ’i ailesiyle ziyaret eder,
ihtiyaçlarını ve bakımını karşılardı. Böylelikle Zeynep diğer arkadaşlarına göre
Güneşle daha yakın bir ilişki kurma fırsatı bulmuştu. Günlerden bir gün Zeynep
yine barınağa gittiğinde Güneşle güzelce vakit geçirdikten sonra eve dönerken
Güneş ’in onu bırakamadığını fark etti ve o gün çok zor ayrıldılar. Zeynep eve
geldiğinde bu olaya çok üzüldü çünkü Zeynep de artık onu bırakmak
istemiyordu, bu durumu sınıf öğretmeni, arkadaşları ve ailesi ile paylaştı,
hepsinin fikrini aldıktan bir hafta sonra Zeynep ve ailesi Güneş ‘ i eve
götürmek için barınağa geldiler. Zeynep çok heyecanlıydı, artık Güneşle
sadece hafta sonu değil her gün oynayıp vakit geçirebilecekti. Güneş, Zeynep’
i gördüğünde havlayarak ve kuyruğunu sallayarak sevincini belli etti. Zeynep
Güneş ’i orada çalışan ve Güneş’ e geldiği günden beri özenle bakan Melis
ablasından aldı ve ona özenle baktığı için teşekkür etti. Daha sonra Zeynep
Güneş’i arabaya bindirip ailesiyle birlikte evin yolunu tuttu. Zeynep çok mutlu
ve sevinçliydi. Bundan sonra artık Zeynep Güneş ’e bir dost, Güneş de
Zeynep’e bir dost olacaktı.
Gamze Aşık 3/B
16