Page 9 - halide edip adivar ilkokulu

KÜÇÜK YAZARLAR VE ŞAİRLER

Gülfidan okulunda arkadaşlarıyla çok güzel bir gün geçirdikten
sonra çıkış saati gelmişti. Bu arada köylerine yağmur yağmaya
başlamıştı. Gülfidan hızlı hızlı okuldan çıktı, keçisini alıp eve

gitmek istiyordu. Her zamanki beklediği yere gitti ama küçük
beyaz keçisi yoktu. Biraz daha beklemesi gerektiğini ve çobanın

geç kaldığını düşündü. Gülfidan kendini yağmurdan korumak
için ağacın altına girdi ve beklemeye devam etti. Bu sırada yanına
küçük siyahımsı tüyleriyle bir keçi geldi ve Gülfidan’ın yanına

sokuldu. Gülfidan korktu, bu keçi de nereden çıktı böyle diye
düşündü. Keçi, Gülfidan’ın yanından ayrılmıyordu. Gülfidan da
iyice karanlık olmadan eve gitmesi gerektiği için yola koyuldu.

Ama bu küçük keçi peşini bırakmıyordu. Gülfidan onu gitmesi
için kovalıyor ama keçi hala peşini bırakmıyordu. Kendi keçisini
bulamadığı için üzgün üzgün eve dönüyordu Gülfidan. Sonunda

eve yaklaştı. Annesi de Gülfidan’ı görünce rahatladı.

Gülfidan:

- Anne, benim küçük beyaz keçim gelmedi dedi.

Annesi peşinden gelen keçiyi gördü ve çok güldü. Gülfidan
şaşırdı. Annesine:

- Anne ne oldu? Neden gülüyorsun? Keçim yok kayboldu. Bu
keçi de beni takip edip duruyor dedi.

Annesi:

- Kızım bu senin keçin. Tüyleri ıslanmış ve derisinin rengi
açığa çıkmış, sen de onu tanıyamamışsın. O da senin peşinden

gelmiş bak! dedi.

9