Page 172 - halide edip adivar ilkokulu

KÜÇÜK YAZARLAR VE ŞAİRLER

okumaya başladı. Geçmişten günümüze gelen arabaların olduğu
bir müzeydi bu. Ayşe küçüklüğünden beri arabaları çok merak
ederdi. Birden aklına çocukluğunda oynadığı kırmızı arabası

geldi. Hiç yanından ayırmazdı. Bir keresinde onu kaybetmişti
ne kadar çok ağlamıştı. Annesi ve babası o üzülmesin diye aynı

kırmızı arabadan yine almıştı. O zamanlar Ayşe ve arkadaşları
araba yarışı oynardı. Hep birinci olmak isterdi ama yarışı
kazanamadığı zamanlarda hiç üzülmezdi çünkü kırmızı arabası

olduğu için kendisini şanslı hissederdi. Bugün küçüklüğünden
beri, hayran olduğu arabaları görecek, tarihini okuyacaktı.
Midesinde kramplar hissetti. Yine heyecanlanıyordu. Neyse ki

servisi okula gelmişti. Doğruca sınıfına gitti.

Sırasına yerleşti. Sıra arkadaşı Fatma kendisinden önce
gelmişti. Fatma aynı zamanda en yakın arkadaşıydı. Onunla
sohbet etmeyi, oyun oynamayı ve ders çalışmayı seviyordu.

Fatma sadece biraz fazla dalgındı. Öğretmenler Fatma’yı bu
yüzden sık sık uyarırdı. Ayşe, umarım gezide bir aksilik çıkmaz
diye düşündü.

Birinci dersin başlama zili çaldı ve öğretmen sınıfa girdi.

- Çocuklar bugün biliyorsunuz ki müze gezisine gidiyoruz.

Müzede yapılması gerekenler ve yapılması yasak olan şeylerden
bahsedelim. Kimler söylemek ister?

Bütün sınıf parmak kaldırarak söz almak istedi. Fatma hariç.
Öğretmen Baran’ı kaldırdı. Baran ‘’Tarihi eserlere ve camlara

dokunmamalıyız.’’ dedi. Öğretmen bu cevap karşısında memnun
oldu. ‘’Başka eklemek isteyen var mı?’’ dedi. Herkes konuştuktan

172