Page 151 - halide edip adivar ilkokulu

KÜÇÜK YAZARLAR VE ŞAİRLER

Ali bu cevaptan hiç memnun kalmadan hızla bahçeye
koşar dakikalarca yürür attığı her adımda bu kitapların kâğıt
parçasından olduğunu başka hiçbir şey olmadığını mırıldanıp

dolanmış. Yorulunca bir elma ağacının altına dinlenmek için
uzanmış. Sinirlerini ve öfkesini dindirmeye çalışıp kendi kendine

mırıldanırken uyuyakalmış. Ali rüyasında anne ve babasının ona
aldıkları tüm kitapların canlanıp onunla konuşmaya başladığını
görmüş. Hepsinden kaçmak istemiş ama zarar vermeyecek

kadar şirin olduklarını hissedince onları dinlemeye karar
vermiş. Ailesinin ona sevgiyle aldığı her kitabın Ali’nin sevgisini
kazanamadıkları için ağladıklarını görmüş. Ali neden kitap

okumayı sevmediğini anlatacak tek bir kelime bulamamış.
Yüzlerce kitabın arasından incecik bir sesin ona yaklaştığını
görmüş üzerine yeşil yaprak konmuş gibi süzüle süzüle Ali’ye

yaklaşan üzerinde “LÜTFEN BENİ OKU” yazılı bir kitapmış.
Küçük kitap incecik sayfalarını hareket ettirerek:

-İçimdeki hazineleri bir bilsen beni elinden bırakmak
istemezsin. Buradaki tüm arkadaşlarımın içinde senin dünyanı

genişletecek, gidip görmesen de gitmiş gibi olacağın ülkeler...
tadını bilmediğin lezzetlerin neler oldukları. Daha önce adını

bile duymadığın yeryüzünün çeşit çeşit hayvanları... böcekleri...
çiçekleri... anlayacağın her şey Ali her şey.

Ali şaşkınlıkla ne cevap vereceğini bulamaz utanmalı mı yoksa
neden öfkelenip ailesini üzdüğü için onlara yaptığı haksızlığın ne

kadar üzücü olduğunu düşünüp ağlamalı mıydı?
Kulağına esen rüzgâr burnuna gelen mis gibi çimen koku-

151