Page 77 - feriköy necdet kotil ilkokulu

İYİ İLETİŞİMİN ÖNEMİ

Yeni bir okul dönemi. Öğretmenime ve arkadaşlarıma kavuşacağım için
mutlu ve heyecanlıydım.

Okul bahçesinde sıraya girmiştik. Yeni bir arkadaşımız sınıfa katılmıştı.
Çok sessiz, içine kapanık, çekingen bir duruşu vardı. Kimse onunla
ilgilenmiyordu. Derse başlamadan öğretmenimiz onun artık bizim sınıfımızda
olduğunu söyledi. Adı Defne’ymiş. Ders sırasında gözüm arada bir Defne’ye
çarpıyordu. Sanki öğretmenimizi dinlemiyor gibiydi. Onunla konuşmak için
teneffüsü merakla bekliyordum. Ancak bu konuşma umduğum gibi geçmedi.
Ama ben pes etmeyecektim. Sadece şunu öğrenebildim. Yeni taşınmışlardı

ve bu durum onu çok üzüyordu. Onun üzgün oluşu beni de mutsuz etmişti.
Arkadaşlarımla oyun oynarken bile gözüm ona takılıyordu. Keşke o da bizimle
oynasa diye içimden geçiriyordum. Her teneffüste onu da oyunlarımıza davet
ettim. Sürekli nasıl olduğunu sordum. Yabancılık çektiği konularda yardımcı
olmaya çalıştım. Devam eden günlerde uğraşlarım sonucunda yüzünü
güldürmeyi başarabildim. Artık o da bize alıştı ve oyunlarımıza katılmaya
başladı.

Defne okula daha mutlu gelmeye başladı. Bu durum beni çok sevindirdi.
Anladım ki iyi iletişim kurulunca çözülemeyecek hiç bir şey yoktur.

Eylül Sena AKSU

4 /G

77